Thomas Planell, Beheerder - Analist DNCA Investments.

Tussen 1933 en 1944 veroverde Roosevelt de ether met zijn beroemde 'gesprekken bij het haardvuur' – familiaire, soms intieme radiopraatjes die 's avonds liefdevol werden geserveerd aan zijn kiezers Vandaag is het de beurt aan Jerome Powell om die zogenaamde informele ‘fireside chats’ te oefenen. De vertraging in de dienstensector bevestigt dat het vuur van de inflatie onder controle is. Maar let op voor de gloeiende sintels van de industriële sector die de inflatoire spiraal opnieuw zouden kunnen aanstoken. Ze worden aangewakkerd door de pook van de Inflation Reduction Act en de wind van de oorlogseconomie waarin Biden zich heeft gestort. De ISM-index, die uitgaat van het sentiment in de industrie, heeft deze week de markten opgeschud met een krachtige boodschap. De inkoopfuncties van bedrijven zien al een terugkeer naar de expansie van hun activiteiten! ​

Dit is des te interessanter omdat een soortgelijk fenomeen zich enkele dagen eerder voordeed in de ovens van de Chinese economie. De PMI-index, die peilt naar het ondernemersvertrouwen, stijgt naar het hoogste niveau in een jaar … En zelfs in Europa vermoeden we hier en daar de eerste vonken van een industriële heropflakkering. Zijn we getuige van het einde van de pletwals van 18 maanden afbouw van voorraden?

Dat lijkt de boodschap van de grondstoffenmarkten te zijn. De Bloomberg Commodity Index overschrijdt de dalende trendlijn die hem al twee jaar in bedwang houdt. Koper flirt met 9.400 dollar. Aluminium stijgt boven de 2.400 dollar per ton. Industriële metalen bereiken koersen die ze in de voorbije 14 maanden niet meer hadden gezien, in hun ontsnapping aangespoord door de vooruitzichten voor de heraanleg van voorraden en de onderzoeksrapporten die wijzen op de reuzehonger van de 'datacenters' van artificiële intelligentie naar geleidende metalen. Een ton cacao wordt verhandeld tegen bedragen van bijna vijf cijfers en neemt koffie op sleeptouw. Speculatieve euforie? Niet helemaal: grondstoffen waarvan de fundamentals onderdrukt zijn, zoals ijzererts, dat gebukt gaat onder de Chinese vastgoedcrisis, of nikkel, vallen hier niet onder. De markt scheidt dus het kaf van het koren. Het risico op regionalisering van het Israëlisch-Libanees-Palestijnse conflict ondersteunt de WTI-olie die bijna op $90 zit. De grondstoffenprijzen beginnen opnieuw te stijgen, tegen de woelige stroom van de inflatiecijfers in, die iets sneller dalen dan verwacht, met name in Europa!

Voorlopig bieden deze gegevens de nodige speelruimte voor de ECB om zich te engageren voor een renteverlaging. Vooral omdat Christine Lagarde meer geïnteresseerd is in loonstijgingen dan in zinkprijzen. En bovendien is gas, onze aartsvijand op het gebied van energie, niet duurder dan voor de oorlog! Als de rentedaling gepaard gaat met een gelijklopend herstel van de wereldwijde groei, dan zouden de planeten voor de Europese bedrijven op één lijn moeten staan. Na een betreurenswaardig vierde kwartaal (de winstprestaties waren sinds 2020 niet meer zo slecht geweest in vergelijking met de Amerikaanse bedrijven), zijn de markten enthousiast over een winstherstel van 4% voor de eerste drie maanden van 2024. Maar let op, beleggers verzuipen niet in tastbare bewijzen van hun resultaten en proeven van de wijn voordat hij uitgeschonken is … De Eurostoxx 50 verslaat de Nasdaq dit jaar met een prestatie van twee cijfers die niet ontsnapt aan politieke oliën in tijden van moeilijk te dichten begrotingstekorten. Er waait een lentewind door onze besturen of vertegenwoordigingsorganen waar het momenteel de gewoonte is om de stofnesten op te vegen die men nog niet heeft, of niet genoeg belast heeft. ​ Zo klinkt dus de uitbundige hoorn van de rentejacht! Superwinsten, inkopen van aandelen of verstrakking van de fiscaliteit op beleggingen, het is tijd om de rekening te betalen van koste wat het kost, van de oorlog in Oekraïne, van de stijging van de gereguleerde lonen en van het voorbeeldige beheer van onze overheidsfinanciën …

In plaats van lessen te kunnen geven over bezuinigingen, moet het Amerikaanse ministerie van Financiën een net zo delicaat spel spelen, gezien de rente die nodig is: 4,5% op 10 jaar! Toch blijft de index van de financiële voorwaarden van de Fed dalen dankzij de liquiditeiten die op een meer dan voldoende niveau worden gehouden. Teruggebracht tot een gematigde kruissnelheid stuurt het slagschip van de Amerikaanse economie weg van de zone van oververhitting. Jerome Powell mag zijn kostuum van commandant van het containerschip dat de Francis Scott Key-brug in Baltimore heeft getroffen, voorlopig in de kast laten liggen. Nee, hij zal het herstel niet breken. De renteverlaging komt er dit jaar, vertelt hij tijdens het gesprek bij het haardvuur, misschien niet zo snel en zo veel als de markten hopen … Maar ze komt er wel. Maar hou wel de opvering van de prijzen aan de pomp in het oog. Een gallon van $4 is nooit een goed voorteken geweest voor een zittende president … en voor de verkopers van inflatie …