- Alternatieve Democratische kandidaten wijken wellicht niet ver af van Biden wat betreft de economische agenda.
- De ECB hield zich op de vlakte over haar toekomstige koers.
- De nieuwe Britse regering zal “tegen de muren moeten duwen” om wat beleidsruimte te krijgen. Labour heeft er belang bij de BOE te stimuleren snel te snijden.

Het “grote nieuws” van het weekend was natuurlijk de beslissing van Joe Biden om zich terug te trekken uit de presidentsrace en Kamala Harris te steunen. Het zou ons verbazen als een Democratische kandidaat een economische agenda zou bieden die significant verschilt van die van Biden. Dit suggereert dat het meest “ontwrichtende” platform, vanuit markt- en macro-economisch oogpunt, dat van Donald Trump blijft.

De persconferentie van de ECB van vorige week was tot op zekere hoogte een onsamenhangende aangelegenheid: hoewel we het macroverhaal vrij dovish vonden, met een vrij robuust vertrouwen dat de desinflatie zal aanhouden ondanks enkele schommelingen in de maandelijkse cijfers, bleef Christine Lagarde stil over de volgende stappen. We vermoeden dat de Raad verdeeld is, en de politieke context in belangrijke lidstaten - ook al werd Frankrijk niet bij naam genoemd - kan leiden tot tactische positionering door sommige haviken die geen signaal willen afgeven aan potentieel verkwistende regeringen dat volledige monetaire beleidsaccommodatie voor de deur staat. Echte bezorgdheid over de veerkracht van de dienstenprijzen draagt bij aan deze terughoudendheid. We handhaven nog steeds ons uitgangspunt van nog twee verlagingen van de beleidsrente dit jaar (september en december).

In het VK was de toespraak van de koning, waarin de regering haar prioriteiten uiteenzet, vrij voorzichtig op macro-economisch gebied. Wij denken nog steeds dat het kabinet “tegen de muren zal moeten duwen” om voldoende beleidsruimte te vinden. De feedbacklus van monetair beleid naar de begrotingsbeperkingen is bijzonder strak in het VK vanwege de schadeloosstelling van de BOE door de schatkist voor de QE-gerelateerde verliezen. De Britse regering heeft er belang bij een bescheiden begrotingsbeleid te handhaven om de kans te maximaliseren dat de BOE snel zal snijden.

In Frankrijk bevestigt het feit dat links er niet in is geslaagd om het voorzitterschap van de Nationale Assemblee in de wacht te slepen dat ze niet in een sterke positie verkeren om de baan van premier in de wacht te slepen, maar het blijft moeilijk om een politieke oplossing te vinden die robuust genoeg is.