- Als de Amerikaanse invoerheffingen op hun nieuwe niveau blijven, dreigen zowel de VS als de eurozone in de tweede helft van dit jaar "te flirten met een recessie".
- Het hoeft daarom nog geen “herhaling van 1930” te worden. Een protectionistische spiraal kan nog steeds vermeden worden.
Na Liberation Day zijn de Amerikaanse invoerheffingen tien keer hoger dan voor het presidentschap van Trump. Als die tarieven op dit niveau blijven – dus als de moeizame onderhandelingen niet snel starten en tot een oplossing leiden – zou de impact op de koopkracht van consumenten, de winstmarges van bedrijven en dus ook de investeringen de Amerikaanse economie in de tweede helft van dit jaar richting een recessie kunnen duwen. Wat daarna gebeurt, hangt sterk af van de bereidheid van de Amerikaanse centrale bank (Fed) om de klap op te vangen. Wij gaan ervan uit dat zodra er duidelijke tekenen zijn van een verslechtering op de arbeidsmarkt, de Fed opnieuw zal ingrijpen met renteverlagingen. Maar we verwachten niet dat de centrale bank daarbij heel ver zal gaan. Voor centrale bankiers is geloofwaardigheid op lange termijn cruciaal, en ze zullen heel voorzichtig zijn om niet te fel te reageren. Dat kan leiden tot een rechtstreeks conflict tussen het Witte Huis en de centrale bank.
Ook Europa zal zwaar getroffen worden. Hoewel de impact kleiner is dan in de VS, was de economie in de eurozone wel al verzwakt vóór Liberation Day. De bijkomende klap voor de export en het vertrouwen kan later dit jaar eveneens voor een flirt met een recessie zorgen. Wij denken wel dat de Europese Centrale Bank (ECB) meer ruimte heeft om te steunen, zeker omdat de inflatie waarschijnlijk verder zal dalen. Voor Europa draait het nu vooral om de vraag hoe het zal reageren. Wij vinden dat het verstandig is om vergeldingsmaatregelen klaar te houden, zonder die meteen uit te voeren. Als wij gelijk hebben en de Amerikaanse economie snel vertraagt, kan dat de politieke situatie in de VS veranderen. En als het duidelijk is dat Europa geen schuld treft in deze situatie, zal de onderhandelingspositie van Europa sterker zijn zodra de gesprekken echt van start gaan.
De Amerikaanse beslissing van 2 april roept natuurlijk herinneringen op aan historische precedentgevallen, zoals de Smoot-Hawley-tarieven uit 1930, die de Grote Depressie verlengden en de wereldhandel schaadden. Maar de protectionistische spiraal van de jaren 30 was vooral het gevolg van de beperkingen van de goudstandaard. Vandaag hebben regeringen meer keuzes. Als ze hun kalmte bewaren, is er nog steeds ruimte voor een regelgebaseerd handelssysteem.
