Door Gilles Moëc, AXA Group Chief Economist en Head of AXA IM Research
- We kijken naar de gevolgen van de overeenkomst tussen het VK en de VS voor andere landen verderop in de “onderhandelingswachtrij”
- De industriële globalisering is vertraagd. Dat geldt - nog - niet voor de handel in diensten.
Nu de Fed duidelijk heeft gemaakt dat ze geen preventieve steun zal bieden, wordt de druk op het Witte Huis om te de-escaleren op het handelsfront steeds groter. Het “piece de resistance” zullen natuurlijk de besprekingen met China zijn - de eerste besprekingen in Genève werden door Scott Bessent gekwalificeerd als “substantiële vooruitgang”, maar zondagnacht was de inhoud nog niet duidelijk - maar de deal met het VK is een eerste teken dat onderhandelingen tastbare resultaten kunnen opleveren. De Brits-Amerikaanse deal zal echter niet gemakkelijk te kopiëren zijn. We betwijfelen of andere landen - zelfs strategische bondgenoten van de VS - zulke gunstige voorwaarden zullen krijgen als het VK.
Zelfs als de overeenkomst tussen het VK en de VS het algemene blauwdruk blijkt te zijn, is deze niet erg aantrekkelijk. Het “basistarief” van 10% (nog steeds vier keer het gemiddelde tarief van vóór Trump) lijkt niet onderhandelbaar, afgezien van enkele zeer kleine uitzonderingen, en de concessies van de VS hebben duidelijke grenzen. Het VK heeft misschien enige bescherming gevonden voor het huidige exportvolume van zijn auto-industrie naar de VS, maar in de praktijk wordt het nu geconfronteerd met een plafond voor elke uitbreiding. Zelfs de uitzondering voor staal en aluminium gaat gepaard met “veiligheidsvoorwaarden” die volgens ons een ontkoppeling van Chinese inputs en investeringen inhouden. Bovendien vinden we het verrassend dat er in het Verenigd Koninkrijk nog geen debat is begonnen over de vraag of preferentiële behandelingen voor Amerikaanse producten de onderhandelingen met Brussel over een betere toegang tot de EU-markt – die voor de Britse economie van groter belang is – kunnen bemoeilijken.
Cruciaal is echter dat er in de Britse deal geen tegenprestatie op het gebied van diensten is opgenomen, ondanks de bereidheid van Londen om zijn digitale dienstenbelasting te herzien. Een uitbreiding van de handelsoorlog naar diensten zou een nieuwe klap voor de globalisering betekenen. De toename van de handelsintensiteit van de mondiale industriële productie is de afgelopen vijftien jaar vertraagd: de “enthousiaste fase” van de industriële globalisering eindigde ruim voor de opkomst van het mercantilisme in het Amerikaanse politieke leven. De wereldwijde handel in diensten blijft daarentegen vooruitgang boeken. Gezien hun dominante positie op dit gebied hebben de VS er alle belang bij om de vrije handel in diensten te bevorderen. De klap zou kunnen komen van degenen die wraak willen nemen op het protectionisme van de VS op het gebied van goederen. Gezien het aandeel van de handel in diensten in hun bbp, dat hoger is dan in de VS, zou een dergelijke koers echter niet noodzakelijkerwijs in het belang van de Europeanen zijn.
