Economische en financiële vooruitzichten

Guy Wagner (BLI – Funds For Good)

De hoge overheidsschuld zet druk op het beleid van de centrale banken, waardoor de rentevoeten naar beneden zullen gaan.

Guy Wagner is de beheerder van het bekende fonds BLI – Global Flexible bij Banque de Luxembourg Investments. Daarnaast beheert hij ook FFG – Global Flexible Sustainable, de duurzame variant van deze strategie bij Funds For Good. Zoals bij de meeste grote flexibele fondsen, wordt de activaspreiding gestuurd door een macro-economische analyse. “De economische omgeving verandert, met conjunctuurcycli die steeds minder uitgesproken zijn.”

“Een andere fundamentele verandering is het expansieve begrotingsbeleid. Er is politiek geen enkele tolerantie meer voor recessies in onze vergrijzende economieën, wat leidt tot steeds hogere overheidsschulden.” Hij wijst erop dat in de Verenigde Staten de rentelasten op de schuld vandaag hoger zijn dan de militaire uitgaven. Daarnaast stelt hij vast dat de wereld bipolair is geworden (China vs. Verenigde Staten), waardoor het financiële systeem dat na de Tweede Wereldoorlog werd opgebouwd, opnieuw ter discussie staat.

Winstmarges

“Al deze elementen moeten in de portefeuillebeheerstrategie worden meegenomen. Een direct gevolg van de hoge overheidsschuld is dat de monetaire autoriteiten onder druk staan om de beleidsrente laag te houden. De inflatie is structureel hoger geworden, waardoor men 2% inflatie voortaan meer als een ondergrens dan als een bovengrens moet beschouwen. Dat blijkt ook uit de recente renteverlagingen van de Fed, ondanks een inflatie boven 2%. De prioriteit ligt vandaag duidelijk bij werkgelegenheid en het beheersen van de schuldenlast.”

Daarnaast benadrukt Wagner dat de economische weging van de opkomende landen inmiddels groter is dan die van de ontwikkelde landen — iets wat ook weerslag moet vinden in de portefeuillesamenstelling. Hij merkt bovendien op dat de winstmarges van Amerikaanse ondernemingen de afgelopen dertig jaar fors zijn gestegen: van 7% naar 13% van het Amerikaanse bbp.

Diversificatie

Wat de activaspreiding betreft, geeft Wagner de voorkeur aan reële activa (aandelen) boven monetaire en obligatiebeleggingen. Het fonds is momenteel voor 86% belegd in aandelen, een positie die hij verantwoordt met de vaststelling dat, achter de recordniveaus van de beursindices, nog veel kwaliteitsbedrijven ver onder hun piek noteren. Hij noemt voorbeelden als Novo Nordisk, LVMH en Fanuc.

“Ook al blijven de grote indices record na record breken, we vinden paradoxaal genoeg nog steeds heel wat opportuniteiten,” zegt hij. Het fonds is vooral gericht op industriële waarden, gezondheidszorg en technologiebedrijven in Azië en Europa.

“Door de jaren heen is het aanbod van kwaliteitsaandelen wel afgenomen, omdat zulke bedrijven vaak worden overgenomen of eigen aandelen inkopen. Als belegger koop je beter wat schaars wordt dan wat overvloedig is.”

Overweging

Geografisch gezien blijft hij de Verenigde Staten onderwegen en Azië overwegen. “De Amerikaanse markt heeft sinds de financiële crisis enorm beter gepresteerd, met een gewicht in de wereldindices dat is gestegen tot 70% van de wereldwijde marktkapitalisatie, terwijl de Amerikaanse economie slechts 20% van het mondiale bbp vertegenwoordigt. Dat is buiten proportie en doet denken aan Japan eind jaren ’80. Dergelijke concentraties zijn zelden gunstig voor de toekomstige rendementen.”

Volgens Wagner was de groei van Amerikaanse technologiebedrijven ooit gerechtvaardigd door even snel stijgende kasstromen, maar dat is niet langer het geval. “Ze investeren nu massaal in datacenters, en zijn dus niet meer zo ‘asset light’ als vroeger.” Bovendien verliezen ze hun monopoliepositie doordat ze rechtstreeks met elkaar concurreren in AI en cloudinfrastructuur. “Er rijzen steeds meer twijfels of deze enorme investeringen in AI ooit winstgevend zullen zijn. Binnen de technologiesector verkiezen wij Europese en Aziatische aandelen boven de Magnificent Seven, met nog slechts beperkte posities in Microsoft of Alphabet.”

Blik naar het Oosten

“Als belegger moet je je steeds meer van west naar oost verplaatsen — niet alleen wat betreft aandelenmarkten, maar ook qua valuta.”

Wagner blijft positief over Japan, dankzij een omgeving die waardecreatie voor aandeelhouders bevordert. “De winsten stijgen er veel sneller dan de nominale economische groei, en de markt blijft aantrekkelijk gewaardeerd. De yen, die de voorbije drie jaar onze prestaties negatief beïnvloedde, is vandaag dramatisch ondergewaardeerd en heeft een aanzienlijk opwaarts potentieel tegenover de dollar, zeker nu de Fed haar rente verder verlaagt.”

Een andere reden voor de zwakkere prestaties van het fonds de afgelopen jaren was het ontbreken van een goudpositie. “Recent hebben we besloten om opnieuw goud op te nemen in de duurzame versie van het fonds van Funds For Good (geleidelijk naar 10 à 15% van de activa). We denken dat het edelmetaal een centrale rol zal spelen in de poging van China en andere opkomende landen om zich los te maken van het dollarsysteem.”

Tot slot merkt hij op dat de vraag van beleggers naar goud opnieuw toeneemt nu de rente daalt. “Er is momenteel zeker nog geen sprake van een speculatieve zeepbel in goud. Goudmijnen profiteren van de stijgende goudprijs én van lagere energieprijzen, wat hun winstgevendheid sterk doet stijgen — iets wat nog niet weerspiegeld wordt in hun waarderingen.”