Door Frédéric Lejoint.

Voorzichtigheid is geboden bij Amerikaanse aandelen tot 2026, met vooral veel ruimte voor diversificatie naar Europese aandelen.

"De belangrijkste verandering in 2025 is het einde van het Amerikaanse exceptionalisme", benadrukte Enguerrand Artaz (strateeg bij La Financière de l'Echiquier) bij de presentatie van de macro-economische en financiële vooruitzichten voor 2026. "De Verenigde Staten zijn niet langer het enige alternatief voor beleggers.” Er zijn kansen in andere delen van de wereld".

Hoge waarderingen

"Eind 2024 was er alom pessimisme, maar het in twijfel trekken van de Duitse begrotingsorthodoxie heeft de interesse in Europa doen herleven". Deze trendbreuk had ook gevolgen voor opkomende markten, na vier jaar van underperformance ten opzichte van wereldwijde indices. "Wat daarentegen niet veranderd is, is de dominantie van de Magnificent Seven op de Amerikaanse aandelenmarkt, het leiderschap van value en de financiële sector in Europa, en de underperformance van small en mid caps ondanks een goed eerste halfjaar in 2025".

Aan het begin van het nieuwe jaar merkt Enguerrand Artaz op dat de waarderingen op de meeste aandelenmarkten bovengemiddeld zijn en boven de historische gemiddelden liggen, vooral op de Amerikaanse markt. "Afgezien van het Verenigd Koninkrijk zijn er geen markten meer waar de waarderingen als aantrekkelijk kunnen worden beschouwd. Er is echter geen katalysator om de interesse in Britse aandelen weer aan te wakkeren, en een lage waardering is zelden een goede reden om in een markt te beleggen".

Economie onder druk

Op macro-economisch vlak wijst Enguerrand Artaz erop dat de tarieven die de regering-Trump heeft opgelegd begin 2026 gedeeltelijk kunnen worden teruggedraaid door het Hooggerechtshof, een beslissing die de Amerikaanse overheid kan dwingen om het teveel betaalde terug te betalen. "Deze beslissing zal geen neutrale invloed hebben op de richting van de Amerikaanse lange rente. Het is nu belangrijk om het effect van deze tarieven op de wereldeconomie en op de Verenigde Staten in het bijzonder in de gaten te houden".

Het benadrukt ook de economische tweedeling van het land. Sommige aspecten werken heel goed (investeringen in AI) en hebben geholpen om de groei op een hoog niveau te houden, terwijl andere aspecten het minder goed doen onder de oppervlakte van schijnbaar aanhoudende economische activiteit. "De arbeidsmarkt verslechtert bijvoorbeeld geleidelijk, met het scheppen van banen die tot stilstand komen en steeds meer ontslagen. Ook de bbp-groei exclusief investeringen in technologie daalde tot 0,1% in de eerste helft van 2025, wat aangeeft dat de economie zich vrijwel in een recessie bevindt.

Bubbel of geen bubbel

Deze tweedeling is ook zichtbaar op de aandelenmarkt, waar de prestaties van de S&P500 gelijkgewogen index (die het gewicht van de Magnificent Seven beperkt) sinds 2021 sterk afwijken van de S&P500 index. "De prestaties van de rest van de aandelenmarkt zijn meer in overeenstemming met de staat van de Amerikaanse economie, met name aandelen die zijn blootgesteld aan privéconsumptie, die sterk zijn gecorrigeerd sinds het begin van 2025".

Wat betreft de vraag of de Amerikaanse technologie nu een zeepbel is die op het punt staat te barsten, wijst Enguerrand Artaz erop dat er veel verschillen zijn met de internetzeepbel van 2000. Afgezien van de "gekke" waarderingen van een paar bedrijven zoals Tesla en Palantir, denkt hij dat de waarderingen in de rest van de technologiesector voorlopig consistent blijven.

"Maar is het feit dat er verschillen zijn met 2000 genoeg om de afwezigheid van een AI-bubbel te bevestigen? Het gewicht van de technologie, die nu 40% van de Amerikaanse markt vertegenwoordigt vergeleken met 20% in 2000, is een potentieel verzwarende factor. In plaats van een waarderingszeepbel zouden we het moeten hebben over een concentratiezeepbel, evenals een zeepbel op het gebied van kapitaaluitgaven en schulden, vooral voor groepen zoals Oracle die al te maken hebben met een delicate financiële situatie".

Hij merkt op dat deze schuld in toenemende mate wordt overgenomen door de niet-bancaire financiële sector (vermogensbeheerders, verzekeringsmaatschappijen, enz.). "Hoewel het minder waarschijnlijk lijkt dat banken zullen worden getroffen door wanbetalingen op dit gebied, moeten we vooral particuliere kredieten nauwlettend in de gaten houden, omdat bepaalde factoren op dit gebied zorgwekkend kunnen worden".

Veel goede redenen

Wat de rest van de assetallocatie voor 2026 betreft, wijst Enguerrand Artaz erop dat het goede nieuws dat voor Europa wordt verwacht, de interesse in het oude continent de komende maanden zou moeten vasthouden. "Geduld is nog steeds vereist, gezien de politieke beslissingen die uit Duitsland komen. Naar onze mening zijn er nog steeds veel goede redenen om naar Europa te kijken, met een aanzienlijke korting ten opzichte van de VS".

"De inflatie zal in 2026 naar verwachting onder de 2% liggen, met een groei van iets meer dan 1%. We zullen ons moeten afvragen of de agressieve inkrimping van de balans van de ECB nog steeds gerechtvaardigd is in de huidige omstandigheden". Daarom denkt hij dat de ECB geleidelijk minder agressief kan worden en haar belangrijkste rentetarief met een of twee procentpunten kan verlagen om de economische groei te ondersteunen.

"Zolang de ECB weigert om dergelijke aanpassingen door te voeren, zal het klimaat waarschijnlijk moeilijk blijven voor kleine en middelgrote kapitalisaties. Omgekeerd zouden de goede prestaties van de banksector tot begin 2026 kunnen aanhouden. "De afgelopen twintig jaar heeft de bankensector nog steeds het slechtst gepresteerd. Er is nog ruimte voor koersherstel".