Door Levi Sarens - Head of Asset Management Funds

De wereldwijde gezondheidscrisis heeft diepe sporen nagelaten en doet dat nog steeds. Niemand kan voorspellen voor hoelang nog. Zo ook op de financiële markten: de manier waarop aandelenbeurzen in het eerste kwartaal onderuit zijn gegaan, was ongezien. Alle wetten van de financiële zwaartekracht werden op vier weken tijd getart. Zelfs tijdens de grootste financiële crisis die we ooit hebben gezien, in 2008, gingen aandelen nooit zo snel naar beneden als nu. Maar toen waren meerdere maanden nodig om 30% te zakken; nu gebeurde dat op amper één maand tijd. En wat gezegd van de olieprijzen? Had u ooit kunnen denken dat zoiets als een ‘negatieve olieprijs’ mogelijk was? Dat u dus betaald zou worden als u bereid was om een vat olie te ‘willen’ opslaan?

Het is op zich onmogelijk om voorbereid te zijn op dergelijk scenario’s. Nu is het echter aan de beleggingsspecialisten om in dergelijke stormen het hoofd koel te houden en de portefeuilles en fondsen op de gepaste manier te blijven beheren, met een focus op de lange termijn. Ze mogen zich dus niet laten leiden door paniek.

Het investment comité als beslissingsorgaan

Bij Nagelmackers worden beslissingen over portefeuilles en fondsen (die beleggen in aandelen en obligaties) genomen in een zogenaamd investment comité. In normale omstandigheden komt dit comité eenmaal per maand bijeen om tactische beslissingen te nemen; in de periode februari-april gebeurde dit daarentegen meerdere keren per week. De realiteit leek dan ook bijna dagelijks te veranderen.

De specialisten stelden voorzichtigheid in die periode centraal in hun beslissingen. In deze extreem turbulente periode was het de bedoeling om de risico’s waar mogelijk te beperken, zonder de verschillende risicoprofielen van onze beleggers en hun langetermijndoelstellingen uit het oog te verliezen.

Welke tactische verschuivingen vonden plaats?

Concreet besliste het comité voornamelijk over de volgende grote bewegingen:

Binnen deobligatieswerd het hoogrentende gedeelte ‘high yield’ afgebouwd. In tijden van recessie stijgt de kans op faillissement, of ‘default’, van dergelijke risicovollere obligaties, wat bijgevolg weerspiegeld wordt in de obligatiekoersen van dit segment. Ze gedragen zich in dergelijke sterk dalende markten enigszins zoals aandelen. Het aandelengedeelte zelf werd ook gradueel afgebouwd, zij het niet extreem. Dat gebeurde vooral door fondsen met een hoge blootstelling aan ‘small caps’ (kleinere bedrijven) te verkopen. Het is inherent aan dalende markten dat dit segment vaak de grootste klappen te verwerken krijgt. Dat was nu niet anders: ze zijn wereldwijd op een maand tijd met pakweg 10% meer gedaald dan hun ‘grote broers’, de ‘large caps’. Betekent dat dan dat het comité enkel besliste om te verkopen? Neen, tussentijds werden sommige posities opgebouwd. Er werd met andere woorden gebruik gemaakt van de daling om hier en daar aan interessante niveaus bij te kopen. Dat gebeurde dan wel voornamelijk in het merkelijk minder volatiele segment, namelijk de ‘large cap’-fondsen, met een focus op ‘Quality’ (dus aandelen van grote bedrijven die de crisis zonder al te veel kleerscheuren lijken door te komen).

Kortom: iets minder aandelen en meer focus op iets defensievere aandelen.

Als laatste ingreep ten slotte werd het cashgedeelte opgebouwd. Niet omdat we nu agressief aan market timing willen doen; tenslotte bedraagt de cashpositie vandaag niet meer dan 7 à 10%. We weten bovendien dat dé perfecte timing (verkopen op het hoogste punt, kopen op het laagste punt) een utopie is. Maar in deze extreme tijden kan een kleine extra buffer geen kwaad. Bovendien zal die cash in een latere – stabielere – fase kunnen dienen als extra munitie.

Voorzichtigheid blijft raadzaam

In april leefden de financiële markten opnieuw sterk op, ook nu aan een zelden gezien tempo, al waren er fundamenteel weinig zaken gewijzigd. Dat is ook de reden waarom we binnen de portefeuilles voorlopig niet veel hebben aangepast.

Toch hebben we een gedeelte van die opgebouwde cash aangesproken om te investeren in bedrijfsobligaties met een sterke kredietwaardigheid. Wereldwijd zien we centrale banken zich immers engageren om eveneens dat soort obligaties op te kopen, wat voor een bodem onder dat obligatiesegment zorgt. In die zin verhogen we het risicoplaatje van onze fondsen en portefeuilles voorlopig dus zeker niet substantieel.

Het is bovendien moeilijk te voorspellen wanneer we dat dan wel zullen doen. Onze huisstijl is er niet op gericht om vanaf de eerste ontluikende grassprieten de risico’s snel te verhogen. Zo zagen we al enkele spectaculaire stijgingen na geruchten dat er eindelijk een medische doorbraak was (medicijn, vaccin), maar even vaak werd die euforie gevolgd door realisme en dalingen. Dat is dan ook eerder speculatie dan beleggen.

Daarom blijven wij focussen op het langetermijnplaatje van uw beleggingen, met aandacht voor het fundamentele financiële verhaal. Dat was zo voor de coronacrisis. Dat is nu zo tijdens de coronacrisis. En dat zal exact zo zijn na de coronacrisis.