Navbar logo new
Spreiding domineert: hoe obligatiebeleggers kunnen profiteren van de idiosyncrasieën van opkomende markten
Calendar22 Feb 2022
Thema: Beleggen
Fondshuis: Pictet

Omdat de landen die het universum van obligaties uit opkomende markten vormen zo sterk van elkaar verschillen, moeten beleggers een absolute-return benadering overwegen.

Ketan Gada, Senior Investment Manager and Gareth Payne, Head of Alternative Fixed Income Client Portfolio Management, Pictet Asset Management.

Rendementen in spreiding

Naarmate het economische klimaat in 2021 versomberde en er stormen dreigden voor 2022, maakten beleggers zich steeds meer ongerust over hun obligaties uit opkomende markten. Onduidelijkheid over Covid-19 en de economie maakte het voor sommigen moeilijk om zich op de markt te engageren en velen gingen weg: in 2021 was de netto-uitstroom uit obligaties van opkomende markten het hoogst sinds 2015.1 Maar bij al dat desinvesteren lijken beleggers te vergeten waarom ze in de eerste plaats werden aangetrokken tot obligaties van opkomende markten.

Feit is dat de activaklasse geen homogene beleggingscategorie is, en dat nooit is geweest. De markten die deel uitmaken van het EM-obligatieuniversum hebben hun eigen sterke idiosyncrasieën, wat betekent dat ze niet op dezelfde manier reageren op dezelfde economische en geopolitieke krachten – in tegenstelling tot de ontwikkelde markten die doorgaans op soortgelijke manier reageren. Het is deze spreiding die beleggers in obligaties uit opkomende markten de kans biedt om extra rendement te behalen en risico's te beheersen.

Dat was de afgelopen jaren zeker het geval. Niet alleen was er een grote spreiding van het rendement op staatsobligaties van opkomende markten tussen landen toen ze gemiddeld sterk presteerden in 2020, maar ook toen ze het in 2021 moeilijk hadden. Bovendien was er een aanzienlijke variatie tussen regio's en bronnen van rendement binnen landen – of ze nu waren afgeleid van de couponbetalingen, van de prestaties van obligaties of van valuta-effecten.

Een absolute-return benadering maakt het mogelijk om die rendementen te behalen ook in die periodes waarin de activaklasse als geheel het moeilijk heeft. Zo slaagde Sirius, Pictet's absolute-return strategie voor obligaties van opkomende markten, er bijvoorbeeld in om in 2021 positieve rendementen te genereren, na aftrek van vergoedingen, toen de bredere markt met 7 procent daalde.

En nu 2022 aanzienlijke risico's brengt voor de opkomende landen, gaande van inflatie tot geopolitieke spanningen, zal een absolute-return benadering waarschijnlijk opnieuw zijn vruchten afwerpen.