Thomas Planell, Beheerder-Analist bij DNCA
“Alle waarlijk grote ideeën ontstaan al wandelend”, zei Nietzsche.
Hij bracht zijn verblijven in Nice al wandelend door in de heuvels, wat hij als heilzaam beschouwde voor lichaam en geest. Voor beleggers die hun weg moeten vinden op de grillige marktpaden, is er met de komst van de lente hoop op een minder bochtig traject. De opgeheven coronamaatregelen effenen het pad naar normale consumptiegewoontes en een heropening van de economieën.
De zachte temperaturen waarvan de Duitse filosoof genoot tijdens zijn wandeltochten aan de Franse Rivièra, zijn ook synoniem met minder pijnlijke gasfacturen voor de Europese consument, die instaat voor meer dan 60 % van de economische groei van het continent. Met de seizoenswissel lijkt de aandelenmarkt over haar volatiliteitspiek heen: sinds 8 maart kwamen de Vix en Vstoxx meer dan 40 % tot bedaren. De heropgebouwde cashposities in de portefeuilles (op het hoogste niveau in drie jaar) bieden een tweede adem aan de indexen, die bijna 15 % hoger uitkomen. Maar om het stroomafwaarts opgestelde basiskamp te bereiken, moeten eerst de uitlopers van dit eerste woelige kwartaal worden overwonnen. De schok van de eerste renteverhoging door de FED sinds 2018 zindert nog na. De volgende ingrepen doemen al op aan de horizon. Powell lijkt een versnelling hoger te willen schakelen in zijn strijd tegen de inflatie. Lagarde is minder zelfverzekerd, maar lijkt zijn voorbeeld te willen volgen. De hemel is niet opgeklaard, het parcours blijft hobbelig. We zijn 2022 begonnen met een ongeziene spanning op industriële metalen en landbouwgrondstoffen. De oorlog maakt alles erger en zorgt voor nog meer verstoring in de wereldwijde logistieke keten. Het wordt dan ook erg moeilijk in te schatten welke kant het met de inflatie zal uitgaan, de enige zekerheid is dat het langer zal duren dan voorzien vooraleer de productie- en consumptieprijzen weer zullen inbinden.
En dat maakt het kompas van de economische groeiprognoses er nog onnauwkeuriger op. Gevolg: de wijzer van de volatiliteit zal nog enige tijd blijven trillen op het lange gedeelte van de rentecurve, daar waar zich de groei- en inflatieverwachtingen van de beleggers vormen. De wereldwijde obligatiemarkten sluiten overigens het slechtste kwartaal in hun recente geschiedenis af. We kunnen er bezwaarlijk van uitgaan dat de andere activaklassen zich duurzaam zullen bevrijden van deze nervositeit …
