Thomas Planell, Beheerder - Analist DNCA Investments
Moeilijk economisch ontwaken in Azië na de vakantie van het Chinese nieuwjaar. In januari stortte de Japanse industriële productie in die door de automobielsector was gekelderd, wat de technische recessie van de afgelopen maanden bevestigt. In China stagneert de industriële activiteit. De voorraden aluminium en koper stapelen zich op als gevolg van een voorzichtig herstel van het productietempo. De Nikkei zet zijn opmars echter voort (+20% sinds het begin van het jaar) en de Chinese aandelen (+10% sinds het dieptepunt van februari) herstellen zich, samen met de industriële metalen. De komende dagen vindt het grote congres van het Chinese parlement plaats, wellicht in het teken van een nieuwe herstelimpuls. Wat als het gevaarlijk zou worden om pessimistisch te blijven over de grote vergetelheden van de rally van 2023?
Dezelfde vraag in Europa. Bij hun opmars sinds het begin van het jaar laten de Europese markten uiteenlopende prestaties optekenen. De groeiwaarden vergroten het verschil (+10%) met hun value-tegenhangers die alle voorsprong kwijtspelen die ze in het tweede halfjaar van 2022 boekten. Dat is het resultaat van een dubbelspel waarbij software (voortgetrokken door AI) en luxe de banken- en energiesector verpletteren. De tegenvallende prestaties zijn des te heftiger omdat ze zich voltrekken terwijl de Amerikaanse rente op 10 jaar sinds 1 januari is gestegen met 40 basispunten… Het zou een gunstig moment kunnen zijn om de portefeuille opnieuw in evenwicht te brengen als we niet al onze eieren in de mand van een misschien rentedaling willen leggen waar we misschien te veel van verwachten…
In de Verenigde Staten wordt het risico op een shutdown van de federale overheid vermeden. Maar de Amerikaanse schuld stijgt elk kwartaal met 1000 miljard dollar. Op de obligatiemarkten gaan er dan stemmen op om eraan te herinneren dat de rendementen die beleggers aanvaarden, een weerspiegeling moeten zijn van dit weinig zuinige beheer van de overheidsuitgaven.
Ondertussen luidt de supercore-component van de PCE deflator de misthoorn. De vuurtoren waardoor de FED zich laat leiden bij het meten van de inflatie, blijft de lastige riffen verlichten die commandant Jerome Powell van de veilige haven van 2% scheiden. Zal de koers van drie renteverlagingen dit jaar, die de bemanningsleden die deze week aan het woord waren lijken te willen aanhouden, hen naar de juiste haven voeren? Of zal de FED het anker voor de kust uitgooien door de inflatie boven de doelstelling van haar mandaat te laten zweven?
De dollar dreigt dan onder de waterlijn te blijven, verzwaard door de woelige chuldgraad en de minder voordelige reële kortermijnrente. Tenzij de Amerikaanse economie de internationale concurrentie blijft overweldigen door haar brute kracht… Hoe dan ook lijkt goud niet te twijfelen aan het antwoord om zijn elan te hervatten en de $ 50 aan te vallen die het nog moet halen alvorens de doelstelling van de eindejaarsconsensus te bereiken ($ 2100). Misschien heeft Bitcoin, dat profiteert van zijn sterke intrede op de markt van passief beheer en een beperkte aanbodgroei (+1,7% per jaar), dezelfde drijfveren…
