
Pierre Pincemaille, Algemeen Secretaris van Gestion DNCA Investments.
Nee, het is niet de titel van het vervolg op de actiefilm 'Section 99*'’, maar wel een bijzondere bepaling die in de 1117 pagina’s van het ontwerp voor de meerjarige wet van de regering-Trump is geslopen, dat nu in de Senaat wordt besproken na een nipte goedkeuring in het Huis van Afgevaardigden. Het is niet duidelijk of Elon Musk verwijst naar section 899 wanneer hij de One Big Beautiful Bill 'een walgelijke gruwel' noemt, maar met een president die de belastingen verlaagt als een goede Republikein en tegelijkertijd geld uitgeeft als een democraat, lijkt dit een extra hefboom om de handelsonderhandelingen in zijn voordeel te doen kantelen.
De goedkeuring van de tekst zoals opgesteld door het Huis van Afgevaardigden zou immers fiscale vergeldingsmaatregelen mogelijk maken die gericht zijn tegen personen, bedrijven of regeringen van landen die 'onrechtvaardige belastingen' heffen op Amerikaanse producten en diensten. Deze vergeldingsmaatregelen zouden worden toegepast via een withholding tax**, die begint bij 5% en kan stijgen met 5% per jaar tot een maximum van 20%. Volgens het Joint Committee on Taxation*** zou deze bepaling dus de fiscaliteit aanzienlijk versterken voor talrijke, zelfs indirecte, financiële stromen verbonden aan buitenlandse entiteiten en zou ze op tien jaar tijd 116 miljard dollar kunnen opbrengen.
De potentiële doelwitten van dit wetsontwerp zijn makkelijk te identificeren: beursgenoteerde bedrijven die fiscaal ingezetene zijn van landen zoals het Verenigd Koninkrijk of de meeste van de EU, en voor meer dan 50% in handen zijn van niet-Amerikaanse entiteiten. Aangezien ongeveer 25% van de inkomsten van de bedrijven van de Stoxx600 uit het Amerikaanse gebied komen, is de mogelijke impact op Europese aandelen uiteraard negatief. Volgens de analyse van Goldman Sachs zou de toepassing van dit mechanisme leiden tot een daling van de winst per aandeel uit de index met 1 tot 2% in het eerste jaar, en tot 5% over een periode van 4 jaar.
De verklaring van George Saravelos, hoofd valutaonderzoek bij Deutsche Bank, illustreert de malaise (of ongerustheid) omtrent dit initiatief, omdat het concept van 'onrechtvaardige belastingen' subjectief is: "Wij gaan ervan uit dat deze wetgeving de weg vrijmaakt voor de Amerikaanse regering om van een handelsoorlog een kapitaaloorlog te maken, als ze dat wil." Op de achtergrond brokkelt het Amerikaanse exceptionalisme nog verder af en kunnen investeringen in de Verenigde Staten door buitenlandse bedrijven in vraag worden gesteld.
Tegelijkertijd kondigde de Duitse regering aan de eerste stimuleringsmaatregelen te hebben bekrachtigd, met een fiscaal pakket voor bedrijven. Naast een holistische visie is het altijd relevant om voor dit onderwerp te luisteren naar de spelers op het terrein, zoals de directie van de Duitse bank Commerzbank. Die sprak onlangs op een Parijse conferentie haar optimisme uit door te stellen dat er verandering op komst is en dat de regering zich concentreert op een 100-dagenplan. Het standpunt van Vonovia is ook leerzaam vanwege zijn positie in het Duitse vastgoedlandschap: het bedrijf lijkt enthousiast over de nieuwe minister van Bouw.
In deze context is het niet verwonderlijk vast te stellen dat aandelen die blootgesteld zijn aan de eurozone (+20% sinds het begin van het jaar) beter presteren dan aandelen die zich richten op de Verenigde Staten (0%). Het verschil in prestatie is slechts een weerspiegeling van de ‘protectionistische’ aanpassing van beleggers in het licht van de aanhoudende onzekerheid over de douanetarieven en de paradigmaverschuiving aan de andere kant van de Rijn. In dat opzicht is de vervanging in de sterindex EuroStoxx50 van Kering, eigenaar van Gucci (PER**** 2026 van 19x op basis van de consensus) door tankfabrikant Rheinmetall (PER 2026 van 39x), bijna karikaturaal.
Maar naast deze afweging tussen binnenlandse bedrijven en exportbedrijven lijken de kleine en middelgrote kapitalisaties van de eurozone momenteel te profiteren van een optimale stand van de planeten: waardering (PER 2026 van 12x voor de MSCI EMU Small Cap vs. 13,8x voor de MSCI EMU en 20,4x voor de S&P500), meer blootgesteld aan hun binnenlandse markt en beter uitgerust om te profiteren van de hogere uitgaven voor infrastructuur en defensie. Geconfronteerd met Section 899, small is Beautiful!
*Amerikaanse film geschreven en geregisseerd door S. Craig Zahler, uitgebracht in 2017;
**Inhouding aan de bron;
*** Het Gemengd Comité Belastingen is een niet-partijdig comité van het Congres van de Verenigde Staten dat leden van de meerderheid- en minderheidspartijen van beide Kamers van het Congres ondersteunt op het gebied van belastingwetgeving;
**** Price to earning ratio, koers-winstverhouding