De zwakke werkgelegenheidscijfers in de VS hebben gevolgen voor het consumentenvertrouwen en de uitgaven, terwijl de markten de impact van nieuwe Amerikaanse invoerheffingen en het toenemende risico op een recessie voelen. Dit heeft geleid tot een verschuiving in de verwachtingen voor het economische en monetaire beleid van de VS op korte termijn, aldus Chris Iggo, CIO bij AXA IM Core Investments.
 Chris Iggo |
Bovendien is de vrees voor een recessie toegenomen. In totaal waren er vier gebeurtenissen die het marktsentiment beïnvloedden: het teleurstellende werkgelegenheidsrapport, de bbp-cijfers over het tweede kwartaal (Q2), de aankondiging van nieuwe invoerheffingen die op 7 augustus van kracht worden, en het ontslag van Erika McEntarfer, commissaris van het Bureau of Labor Statistics (BLS).
De werkgelegenheidscijfers vallen tegen
Het banenrapport was het meest schokkend, gezien de forse neerwaartse bijstellingen van de werkgelegenheidsramingen voor de afgelopen drie maanden. Uit de nieuwe cijfers blijkt dat er in 2025 nauwelijks sprake is van banengroei. Als deze cijfers kloppen, heeft dat gevolgen voor het consumentenvertrouwen en de bestedingen. Ook de berichtgeving over het banenrapport zal van invloed zijn op het sentiment. In combinatie met steeds meer aanwijzingen dat de invoerheffingen leiden tot hogere consumentenprijzen, is het risico van een zwakkere consument duidelijk aanwezig. Discretionaire consumptiegoederen werden op vrijdag 1 augustus het hardst getroffen, met een daling van 3,5% op die dag, waardoor deze sector tot nu toe het slechtst presteerde sinds het begin van het jaar.
Hoewel de cijfers belangrijk zijn voor het consumentenvertrouwen, zal het besluit van president Donald Trump om het hoofd van het BLS te ontslaan twijfels doen rijzen over de onafhankelijkheid van de economische cijfers in de toekomst. We maken ons nu al zorgen over Trumps ambitie om de Fed te politiseren. Als ook de economische cijfers aan geloofwaardigheid inboeten, zullen beleggers minder vertrouwen hebben in macro-economische strategieën. Dit zou de negatieve stemming ten aanzien van de dollar weer kunnen aanwakkeren.
De werkgelegenheidscijfers lieten een sterke daling zien van het aantal banen bij de federale overheid in de drie maanden tot juli. Misschien was het Amerikaanse ministerie voor overheidsefficiëntie (DOGE) succesvoller dan gedacht. Het is ironisch dat Trump zich ergerde aan de werkgelegenheidscijfers, terwijl een van zijn belangrijkste beleidsmaatregelen na zijn aantreden hier mogelijk in grote mate verantwoordelijk voor is.
Economische groei in het begin van de periode
De belangrijkste cijfers voor het tweede kwartaal laten een seizoensgecorrigeerde jaarlijkse groei zien van 3,0%, een stijging ten opzichte van -0,5% in het eerste kwartaal. Op het eerste gezicht lijkt dat sterk. De cijfers zijn echter onderhevig aan grote schommelingen in de handelsstromen als gevolg van invoerheffingen. De groei van de binnenlandse vraag vertraagt.
Na de aankondiging van de invoerheffingen op 1 augustus schat het Yale Budget Lab de effectieve invoerheffing op 18,3%, het hoogste niveau sinds 1934.[i] Tijdens het huidige resultatenseizoen voor het tweede kwartaal is herhaaldelijk gewezen op de gevolgen voor de bedrijfswinsten. De inflatie-indicatoren zijn sinds april allemaal gestegen. Invoerheffingen zijn een belasting voor Amerikaanse bedrijven en consumenten, terwijl de werkgelegenheid in de industrie blijft dalen.
Ik heb het gevoel dat de verwachtingen voor de Amerikaanse economie op korte termijn zijn veranderd. Het risico op een recessie is toegenomen. De markt prijst nu een kans van 81% in op een renteverlaging in september en meer dan twee renteverlagingen voor het einde van het jaar. Gezien de inflatoire context bevindt de Fed zich echter in een lastige positie. Er is meer bewijs van zwakte op de arbeidsmarkt nodig om tot een maatregel over te gaan, maar ik denk dat de markten daar nu waarschijnlijk op zullen gokken. Dit betekent dat de Amerikaanse rentevoeten zullen stijgen. Voor aandelen is het echter moeilijk om tegen de solide resultaten van het tweede kwartaal in te gaan. Daardoor blijven de kredietrisico's beperkt totdat de recessiealarmen wat luider gaan rinkelen.
