Door Alexis Bienvenu, Beheerder, La Financière de l’Échiquier (LFDE)

Kiezers in de Verenigde Staten die de gestage opmars van China zagen als een bedreiging voor de status van hun land als grootste wereldmacht, kozen voor een president die hen beloofde de oude wereldorde te herstellen: Make America Great Again. De wrede ironie van het lot wil echter dat de maatregelen die de nieuwe Amerikaanse regering treft, die relatieve neergang juist versnellen.

Alexis Bienvenu

In plaats van te proberen zijn wereldwijde invloed te behouden door andere landen blijvend aan zich te binden en de oude orde waarin het de eerste viool speelde, te versterken, lijkt Washington er tegenwoordig alles aan te doen om de rest van de wereld, van zijn historische bondgenoten tot zijn traditionele concurrenten, van zich te vervreemden. Op Bloomberg Television vatte Larry Summers, voormalig Amerikaans minister van Financiën, die paradox samen als volgt: "Het basisprincipe van buitenlandbeleid is altijd geweest om je vrienden te verenigen en je tegenstanders te verdelen. Vandaag varen we echter een koers die onze tegenstanders in elkaars armen drijft en onze vrienden uit elkaar speelt."

Een veelzeggend voorbeeld daarvan zagen we in China, tijdens de 25e top van de Shanghai Cooperation Organization (SCO), op 31 augustus en 1 september 2025 in Tianjin. De 27 deelnemende landen, in het bijzonder de tien volwaardige leden – waaronder, naast China, onder meer India, Rusland, Iran en Pakistan, goed voor 3,5 miljard inwoners en een kwart van het wereldwijde bbp – vormden er een verenigd front tegen de recente aanvallen op de wereldhandel van de VS. Ondanks – of juist vanwege – de torenhoge invoerheffingen waar de meeste van die landen nu aan onderworpen zijn, neemt de SCO systematisch het tegenovergestelde standpunt van de VS in.

Ze kiest voor een voorspelbare samenwerkingsstrategie voor de komende tien jaar. Daarnaast stelt ze de oprichting van een ontwikkelingsbank voor om duurzame infrastructuur te financieren. Ze wil internationale samenwerking versterken rond de energietransitie. Ook pleit ze voor maatregelen die de sociale cohesie bevorderen. Verder spreekt ze steun uit voor het hoger onderwijs. Ze verdedigt de rol van de Wereldhandelsorganisatie, in het bijzonder voor exporterende landen zoals China. Tot slot benadrukt ze het belang van sterkere mondiale intergouvernementele organisaties.

Zelfs de nadruk op samenwerking op medisch vlak staat in schril contrast met de omstreden maatregelen uit het gezondheidsbeleid van de Amerikaanse regering.

Kan het dan verbazen dat China, nu het zich presenteert als tegenwicht voor Amerika's destabiliserende offensief, dit jaar de wereldwijde aandelenmarkten aanvoert, en dat de Chinese munt oprukt tegenover de Amerikaanse dollar? Op 4 september noteerde de MSCI China (in Amerikaanse dollar) namelijk 29% hoger dan begin dit jaar, tegen 11,5% winst voor de S&P 500, terwijl de koerswinst van de yuan meer dan 2% bedroeg. Als kapitaal wordt aangetrokken door groei en voorspelbaarheid, is het dan ergens niet logisch dat het vandaag de blik eerder oostwaarts richt dan westwaarts, waar een politieke storm woedt? Daaruit blijkt eens te meer, zoals de Chinese president met een citaat van Lao Tzu in herinnering bracht, dat wie de Weg volgt, de steun van allen wint.

Disclaimer: De in dit document tot uitdrukking gebrachte meningen zijn de opvattingen van de Fund Manager. LFDE kan hiervoor in geen geval aansprakelijk worden gesteld.