Christopher Dembik, Senior Investment Strategy Adviser Pictet Asset Management.

Een economisch probleem, geen financieel probleem

De lange rente stijgt overal - in Frankrijk weliswaar sneller dan elders. Maar op dit moment is er geen reden tot paniek. Buitenlandse institutionele beleggers blijven Franse schuld kopen - de Japanners deden dat in de laatste week van augustus.

De euro, die een goede barometer is voor risico, vertoont geen tekenen van koortsachtigheid. In de sessie van 27 augustus, na de aankondiging van de vertrouwensstemming, daalde het paar EUR/USD bijvoorbeeld met slechts 0,06%.

Waarom reageerden de markten niet? De politieke problemen van Frankrijk zijn niets nieuws en, nog belangrijker, ze veroorzaken geen financiële besmetting in de rest van de eurozone. Terecht of onterecht, investeerders beschouwen Frankrijk als "too big to fail". In het ergste geval geloven ze dat de ECB zal ingrijpen door tijdelijk en heimelijk een deel van onze schuld op te kopen - zoals ze deed in december 2024 na de val van de regering-Barnier.

Op korte termijn is het probleem vooral economisch van aard. De regering voorspelt een groei van 0,7% in 2025, na 1,1% in 2024. Dit was niet realistisch voordat de motie van vertrouwen werd aangekondigd. Dat is nu nog minder het geval. In het beste geval zou dit +0,5% moeten zijn.

Alle groeimotoren zijn uitgevallen: de binnenlandse vraag is zo goed als onbestaande, de vooruitzichten voor aanwervingen en investeringen zijn halfslachtig, de lonen stijgen nauwelijks en de buitenlandse handel - hoewel dit nooit ons sterkste punt is geweest - bevindt zich in een vrije val als gevolg van hernieuwd protectionisme. Helaas zal de heersende politieke onzekerheid er geen goed aan doen.

Afspraak in 2026

De echte reality check komt volgend jaar. Je hebt dit liedje waarschijnlijk al gehoord: "Frankrijk riskeert niets omdat het de minste slechte schulden in de eurozone uitgeeft zolang Duitsland niet leent". Nou, dat gaat veranderen. Volgens niet-definitieve schattingen zal de Duitse schulduitgifte in 2026 €330 miljard bedragen. In Frankrijk zullen ze oplopen tot 310 miljard euro. We zullen niet alleen rechtstreeks moeten concurreren met de schuld van onze buren aan de overkant van de Rijn, die terecht als minder risicovol wordt gezien, maar ook met de Italiaanse schuld (€ 350 miljard aan emissies), die nu van vergelijkbare kwaliteit is als de onze. Dit zal geen Liz Truss-moment uitlokken - onwaarschijnlijk zolang de ECB een oogje in het zeil houdt. Aan de andere kant zal de langzame downgrade van de Franse schuld - die in 2021 begon - versnellen. Heerlijk.