- Goedkopere lanceringen en snelle technologische vooruitgang maken commerciële ruimtevaart rendabel, met nieuwe beleggingskansen in communicatie, defensie en infrastructuur.
- Het potentieel is groot, maar risico’s en lange doorlooptijden vragen om strenge selectie en een lange adem van beleggers.
- Beleggers moeten met name letten op bedrijven die meetbare technologische vooruitgang boeken én een helder commercieel plan hebben.

2025 is een kanteljaar voor de ruimtevaart. Van maanmissies en satellietlanceringen tot interplanetaire verkenning en nieuwe defensiecontracten: de ene ruimtevaartdoorbraak volgde de andere op. Het resultaat: investeringen in ruimtevaart staan dit jaar vol in de schijnwerpers.

Ook was er een sterke impuls richting meer commercialisering en investeringen in ruimtevaartinfrastructuur. Grote telecomspelers werken samen met ruimtevaartbedrijven om mobiele telefoondekking in afgelegen gebieden mogelijk te maken, ontwikkelingsprogramma's voor de volgende generatie raketafweer worden versneld en commerciële bedrijven dingen mee naar de bouw van nieuwe ruimtestations.

Voor beleggers biedt dat toegang tot een nieuw speelveld, maar wel met eigen spelregels, stellen analisten van Janus Henderson, Taylor Portman en Divyaunsh Divatia. Anders dan de traditionele lucht- en ruimtevaart, die leunt op groei van het vliegverkeer en stabiele vraag naar onderhoud en onderdelen, is de ruimtevaarteconomie nog in opbouw, met een eigen risico-rendementsprofiel. De waardeketen reikt van lanceerbedrijven en satellietbouwers tot ‘on-orbit’ infrastructuur en een groeiend aantal commerciële toepassingen.

Dalende lanceringskosten zetten de sector op zijn kop

Jarenlang was de ruimtevaart bijna exclusief domein van overheden: de kapitaalbehoefte maakte commerciële modellen onhaalbaar. Dat beeld kantelt razendsnel door een drastische verandering in de economische randvoorwaarden ten aanzien van lanceringen.

Sinds midden jaren 2000 zijn de kosten om vracht in een baan om de aarde te brengen met circa 97% gedaald. Pionierende bedrijven als SpaceX maakten herbruikbare raketten mainstream, terwijl concurrenten als Rocket Lab, Blue Origin en Firefly de prijsdruk verder opvoeren. Die kostenval verandert fundamenteel wat commerciële ruimtevaartbedrijven kunnen realiseren. De impact strekt zich uit over de hele waardeketen. Bedrijfsmodellen die in voorgaande decennia struikelden, worden nu levensvatbaar en openen nieuwe investeringskansen in communicatie, defensie, productie en services.

Drie groeifactoren

Satellietcommunicatie

Bedrijven ontwikkelen en lanceren satellieten in een lage baan om de aarde om mobiele telefoondekking te bieden in gebieden zonder mobiele netwerken op de grond. Nieuwe technologie maakt directe verbindingen mogelijk zonder dat smartphones aangepast moeten worden, waardoor grote providers dekking kunnen bieden aan hun klanten die zich buiten de traditionele dekkingsgebieden bevinden.

Waar eerdere generaties satelliettelefonie strandden op torenhoge kosten, leveren de huidige systemen betere prestaties voor veel minder geld. Als satellietdiensten die rechtstreeks verbinding maken met telefoons (Direct-to-Cell) goed genoeg worden, is het zelfs mogelijk dat ze kunnen concurreren met traditionele draadloze netwerken, vooral in landelijke gebieden.

Defensie

De ruimte wordt steeds belangrijker voor de nationale veiligheid. De opkomst van hypersonische raketten, die met vijf keer de snelheid van het geluid kunnen vliegen en tegelijkertijd kunnen manoeuvreren, vereist nieuwe, ruimte-gerelateerde verdedigingssystemen. In de Verenigde Staten omvat het Next Generation Interceptor-programma bedrijven die geleidingssystemen ontwikkelen waarmee verdedigingsraketten dreigingen kunnen volgen en onderscheppen.

Tegelijk groeit de zorg over de kwetsbaarheid van satellieten: van GPS-storing tot anti-satellietcapaciteiten. Dat stuwt de vraag naar veerkrachtige communicatie en alternatieven voor GPS. Beide partijen in het Amerikaanse Congres hebben hun steun toegezegd aan ruimtevaartinitiatieven, mede ingegeven door de rivaliteit met China. Daardoor blijft de financiering voor defensiegerelateerde ruimteprojecten relatief stabiel.

Infrastructuur

Het komende decennium wordt het drukste in de ruimte sinds het Apollo-programma. In de jaren 2030 loopt het ruimtevaartstation ISS op zijn einde; commerciële partijen werken aan opvolgers en NASA verwacht al volgend jaar de eerste contracten te gunnen. Die projecten vragen forse kapitaalinjecties, maar bieden ook zichtbare inkomstenstromen via overheidsopdrachten en commercieel onderzoek.

Tegelijk zet NASA met het Artemis-programma koers terug naar de maan, de eerste bemande missie staat nu gepland voor februari 2026. Zulke verkenningsprogramma’s leveren niet meteen commerciële opbrengsten op, maar jagen wel technologische doorbraken aan en creëren kansen voor toeleveranciers in de hele keten.

Waar moeten beleggers in ruimtevaart op letten?

De thematische drijfveren zijn krachtig, maar Janus Henderson benadrukt dat succesvol beleggen in de ruimtevaart begint bij grondig onderzoek en scherpe bedrijfsselectie. Niet elk mooi verhaal landt ook in de praktijk. Het draait om bedrijven met duurzame voordelen en een helder, uitvoerbaar commercieel plan.

De uitvoeringsrisico’s zijn fors. Ruimteprogramma’s zijn complex, met technische hindernissen die projecten vertragen en budgetten doen ontsporen. Lanceringsproblemen en satellietstoringen horen bij het speelveld. Bovendien is een groot deel van de inkomsten, zeker in defensie en exploratie, afhankelijk van overheidsbegrotingen, waardoor politieke en budgettaire risico’s onvermijdelijk zijn.

Vooruitkijkend letten de beleggers van Janus Henderson vooral op de kwaliteit van de uitvoering, de schaalbaarheid en interoperabiliteit van satellietsystemen, de voorspelbaarheid van overheidsfinanciering en de manier waarop ondernemingen de route naar winstgevendheid concretiseren. De voorkeur gaat uit naar bedrijven waar technische vooruitgang hand in hand gaat met een duidelijk commercieel pad, terwijl de portefeuille tegelijk beschermd blijft tegen uitvoerings- en geopolitieke risico’s