U weet ongetwijfeld dat op 26 februari 2021 een nieuwe jaarlijkse taks op effectenrekeningen in voege is getreden.
Ontworpen als een abonnementstaks
Ter herinnering: deze taks werd door de regering voorgesteld als een ‘solidariteitsbijdrage’ die zou dienen voor de financiering van de gezondheidszorg en een opbrengst van 400 miljoen euro zou opleveren. De taks werd ontworpen als een abonnementstaks die gericht is op de effectenrekening op zich. Het enige wat telt is het aanhouden van een effectenrekening, los van wie houder is en welke rechten hij of zij hierop kan laten gelden.
Het toepassingsgebied
Deze taks is geïnspireerd op een vroegere versie van de taks op effectenrekeningen die – niet onbelangrijk – in 2019 door het Grondwettelijk Hof vernietigd werd. In vergelijking met de oude versie zijn er een aantal belangrijke verschillen. Zo is het toepassingsgebied op persoonlijk en materieel vlak veel ruimer: hij is gericht op alle types belastingplichtigen, natuurlijke of rechtspersonen (op enkele uitzonderingen na), maar eveneens alle soorten financiële instrumenten. Bovendien wordt een andere logica gevolgd: zodra de drempel van één miljoen euro als gemiddelde waarde gedurende een bepaalde referentieperiode per effectenrekening overschreden wordt, is de taks verschuldigd.
Voor meer details over de toepassing en de berekening van deze belasting, kunt u ons vorige artikel over dit onderwerp bekijken.
Einde eerste referentieperiode
De eerste standaard referentieperiode loopt stilaan op zijn einde. Op 30 september 2021 wordt die eerste periode afgesloten, met uitzonderlijk slechts drie ‘foto’s’ van de waarde van de financiële instrumenten geregistreerd op de effectenrekening, namelijk van 31 maart 2021, 30 juni 2021 en 30 september 2021. Concreet zal de bank voor deze periode dus een gemiddelde berekenen op basis van die drie waarderingen.
Het is die zogenoemde ‘gemiddelde waardering’ die bepaalt of de drempel van één miljoen euro al dan niet overschreden is voor de betrokken effectenrekening en of de belasting dus al dan niet verschuldigd is. De berekening wordt gemaakt per effectenrekening en dus niet per houder. Ter herinnering: de gemiddelde waardering van alle effectenrekeningen aangehouden door eenzelfde rekeninghouder binnen de bank voor een gegeven referentieperiode wordt dus niet geglobaliseerd (met uitzondering van de antimisbruikmaatregel). Die gemiddelde waardering vormt de belastbare grondslag voor de taks (aan een tarief van 0,15%).
Wordt de drempel van één miljoen euro per effectenrekening overschreden, dan zal de bank de taks verplicht aan de bron inhouden. De bank zal de taks doorstorten naar de fiscus. Die inhouding is in principe bevrijdend.
Aan het einde van de referentieperiode stuurt de bank u een overzicht van de gemiddelde waarde zoals berekend, het bedrag van de ingehouden taks en de debetmodaliteiten.
Indien u als Belgische belastingplichtige een effectenrekening aanhoudt in het buitenland, moet u in principe zelf de belastbare basis (gemiddelde waardering van uw effectenrekening) berekenen, het verschuldigde bedrag overmaken aan de fiscus en een specifieke belastingaangifte indienen.
Hoe verloopt het verder?
Ten slotte zullen voor de volgende standaard referentieperiode, die begint op 1 oktober 2021 en afloopt op 30 september 2022, vier foto’s getrokken worden van de waardering van uw effectenrekening. Zo wordt de gemiddelde waarde berekend op basis van de informatie op 31 december 2021, 31 maart 2022, 30 juni 2022 en 30 september 2022.
