Iedereen die geld belegt, moet zich altijd afvragen hoe lang hij zonder kan. Pas als dit punt is opgehelderd, kan een verstandige beleggingsstrategie worden gevonden, zegt Stephan Fritz, Multi-Asset Product Specialist bij Flossbach von Storch.

Het jaar loopt ten einde. Wat niets anders betekent dan dat het tijd is voor voorspellingen. Hoe hoog zal de Duitse aandelenindex (Dax) eind 2022, d.w.z. over iets meer dan een jaar, staan? Hoe zit het met de euro? Hoe zit het met de prijs van olie? Wat zal er met de rente gebeuren?

Niemand kan dat serieus voorspellen. Niemand kan het weten. En toch, in onze sector, de financiële sector, beweren mensen altijd dat ze dit kunnen - zelfs als ze het niet kunnen!

Daarom onthouden wij ons van voorspellingen. In dit verband wijzen mijn collega's Thomas Lehr en Philipp Vorndran er altijd graag op dat zij geen kristallen bol hebben en dus geen voorspellingen kunnen doen. Nee, die hebben ze niet. En er is ook niemand anders die er een heeft.

Zoals de loterij

En toch is er in de loop der jaren een - laten we het maar zeggen - voorspellingscircus ontstaan. Bij de jaarwisseling drukken de media, en daarmee bedoel ik vooral kranten en zakentijdschriften, grote, soms paginagrote tabellen af met de verschillende prognoses van de diverse financiële dienstverleners voor de verschillende beursindexen, valuta's of grondstoffen. Een jaar later vergelijken ze wie het meeste geluk heeft gehad - en het circus begint opnieuw. Een schijnbaar eindeloze cyclus.

Zo zijn beleggers ingesteld, althans dat denken zij. Maar precies het tegenovergestelde gebeurt: zij worden ertoe gebracht te geloven in een pseudo-zekerheid die in werkelijkheid niet bestaat.

Er gebeurt altijd wat

De grootste fout die beleggers kunnen maken is op deze gegevens te vertrouwen en er hun beleggingsstrategie op te baseren. Het feit dat een bankanalist of een vermogensbeheerder zegt dat de Dax over twaalf maanden 20% hoger zal staan, betekent nog niet dat zij Dax-aandelen moeten kopen. Dit geldt natuurlijk ook in de andere richting: als u goede aandelen in uw portefeuille hebt, moet u die niet verkopen omdat een of andere prognose een slecht beursjaar voorspelt. Er komt altijd wel iets tussen, ten goede of ten kwade.

De prognoses zelf zijn niet eens het probleem; het probleem is het idee achter de prognoses, het kalenderjaardenken. Tenminste als het op de aandelenmarkt aankomt. Waarom is dit een probleem?

Om deze vraag te beantwoorden, zou ik ons perspectief nader willen bekijken. Vanuit het perspectief van iemand die geld belegt voor anderen.

Ons werk eindigt niet op 31.12. of op een andere dag. Zelfs als wij het in een (kalender)jaar bijzonder goed doen, mogen wij daar niet over opscheppen, want onze beleggers kunnen er niets voor kopen. Het is een momentopname, niets meer.

Op lange termijn een behoorlijk rendement genereren

Ons werk is veel meer op de lange termijn gericht. Kansen en risico's afwegen - elke dag opnieuw. Steeds weer opnieuw. Het gaat dus om het volgen van een consistente beleggingsstrategie op lange termijn; het gaat om consistentie, om het genereren van behoorlijke rendementen voor onze beleggers op lange termijn. Idealiter, om hun verwachtingen van ons te overtreffen. Niet meer, maar ook niet minder.

In feite is investeren een verhaal zonder einde. Het kan niet in een hokje worden gestopt of worden afgestemd op individuele mijlpalen. Rendementen worden niet op bestelling gemaakt, althans niet op de aandelenmarkt.

Daarom zoeken wij niet naar benchmarks, zoals ze in het financiële jargon worden genoemd. Dit zou ons alleen maar afleiden van onze eigenlijke taak, namelijk de hierboven beschreven beoordeling van kansen en risico's. Degenen die de index voortdurend bijstellen, hebben de neiging de ontwikkeling van de index te overinterpreteren en dus de verkeerde conclusies te trekken. Zij hebben de neiging de tendensen te volgen die een index op dat moment kan weergeven; zij kunnen dus de tendensen die zij proberen te volgen, achtervolgen - en dan komen zij uiteindelijk veel te laat.

Een speculant doet dit, een belegger niet.

Een goede investering kost tijd

Een belegger, professioneel of niet, moet niet denken in termen van indexen, maar in termen van individuele beleggingen, in ondernemingen bijvoorbeeld, waarvan hij de aandelen of obligaties koopt. En op de lange termijn. Niet in kwartalen of halfjaren. Ook niet in kalenderjaren. Goede investeringen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Tijd is de beste vriend van een investeerder. In het geval van onroerend goed kijken eigenaars ook niet elke dag naar de potentiële verkoopprijs.

Tot zover onze basisaanpak...

Uiteraard moet dit worden afgestemd op de behoeften van de cliënt. Niet alle beleggers hebben nog vele jaren of zelfs decennia te gaan. Als u bijvoorbeeld geld nodig heeft voor een grote aankoop, moet u uw geld niet op de aandelenmarkt "parkeren".

Wie geld belegt, moet zich in het begin altijd afvragen hoe lang hij het zonder kan stellen en welk rendement hij verwacht. Pas nadat hierover duidelijkheid is verkregen, kunnen een redelijke beleggingsstrategie, geschikte beleggingen en beleggingsproducten worden gevonden.

In dit verband komt het er vooral op aan beleggingen te vinden die aansluiten bij de beleggingsdoelstellingen - en -behoeften - van een belegger. Dit betekent niets anders dan dat bank- en beleggingsadviseurs een bijzondere verantwoordelijkheid hebben, maar dat geldt ook voor ons, de productspecialisten, als bemiddelaars en uitleggers tussen adviseurs en beleggers.

Investeringen houden nooit op. Investeren is een verhaal zonder einde. Daarom eindigt dit artikel slechts tijdelijk, als het eerste deel van een nooit eindigend verhaal.