Navbar logo new
De optelsom van alle angsten: onoverwinnelijke yuan zwicht op zijn beurt
Calendar03 May 2022
Thema: Macro
Fondshuis: DNCA Investments

Thomas Planell, Beheerder-Analist bij DNCA

“Elke goede officier bereidt zich voor op paniek”, schreef Tom Clancy. Maar op welke paniek moeten we ons voorbereiden? Recordinflatie, einde van de steun van de centrale banken, oorlog, nucleaire dreiging, vrees voor een nakende recessie, terugkeer van een grote lockdown in China … De beleggers vallen vandaag ten prooi aan “de optelsom van alle angsten”: elke maand sinds het begin van het jaar dient zich een nieuw zwart scenario aan in de routekaart die beleggers proberen uit te tekenen: hun gevoel is neerslachtig en hun pessimisme overtreft de niveaus van maart 2020.

De prognose van een jaar van historisch hoge en synchrone groei wereldwijd moet plaatsmaken voor onzekerheid, neerwaartse herzieningen en de eerste tekenen van een ontwrichting van de macro-economische vooruitzichten tussen de regio’s. De loskoppeling van de banksector van de rentestijging toont aan dat de angst voor het einde van de cyclus (de risicokosten en de default rate van emittenten zouden dan fors stijgen in geval van een recessie) zwaarder weegt dan de goede prestaties van de retailbanken. Olie wordt heen en weer geslingerd tussen de angst voor een ineenstorting van de vraag naarmate China volhardt in zijn zero covid-beleid en de speculatieve euforie na de Russische dreigementen.

De impact van de geografische verschillen (groei, rentevoeten) was vooral voelbaar voor de steeds volatielere munten (na een rimpelloos 2021), met een waarneembare constante: de belangrijkste onder hen (euro, yen, yuan) verliezen terrein tegenover de dollar.

In de ogen van buitenlandse beleggers wordt de euro, gesteund door een politieke en monetaire unie met variabele geometrie, die moeilijk te visualiseren is op lange termijn, verzwakt door de dreigende verstikking van de industriële long van het continent. Duitsland, vastbesloten om geleidelijk te stoppen met de aankoop van fossiele brandstoffen van Rusland, vreest een economische recessie van 5 % van het bbp als het Russische gasembargo verder uitbreidt.De groei van het continent zal uiteindelijk lager uitvallen dan die van de Verenigde Staten, terwijl de prognoses aan het begin van het jaar ons nog aanzetten tot enthousiasme. De ECB, die een jaar geleden nog anticipeerde op een inflatie van 1,3 % (tegenover 7,4 % in maart laatstleden), vertoont niet dezelfde vastberadenheid als de FED in de strijd tegen prijsontsporingen.Als gevolg daarvan lijdt het continent onder een verschil in groei en rente ten opzichte van de dollar, in die mate zelfs dat de eenheidsmunt, de eerste aanpassingsvariabele van de markt, wordt verhandeld op een laagste niveau in 20 jaar, namelijk $ 1,054.

Europa is overigens niet het enige slachtoffer. Als grootste importeur van LNG ter wereld heeft Japan, dat het energieprobleem van Europa deelt, een zodanig renteverschil met zijn partners dat zijn munt niet alleen daalt tegenover de dollar, maar ook tegenover de euro. Voor deze twee economieën die netto-importeurs van grondstoffen zijn, zorgt de daling van de binnenlandse valuta voor duurdere energie en volatielere inflatieverwachtingen, wat de groeivooruitzichten verstoort.

Tijdens het eerste kwartaal bleven de yuan en de Chinese overheidsobligaties immuun voor de wisselvalligheden van de lokale aandelenmarkt, waardoor ze perfect hun rol als vluchtwaarde speelden tijdens de geopolitieke crisis. Maar net als de yen en de euro wordt de renminbi nu aangevallen. Het einde van een cyclus van twee jaar durende koersstijging van de Chinese munt komt in zicht. De uitstroom van buitenlands kapitaal uit het land weegt op de munt. Aangezien 14 % van het BBP getroffen wordt door coronamaatregelen, vertraagt de industriële activiteit. Door de inkrimping van de lopende rekening als gevolg van een daling van de export verschrompelen betalingen in yuan. De vrees voor een vertraging in Europa, een bevoorrechte klant van China, verhoogt dit risico. Vooral de economische vertraging van het land lijkt de Chinese centrale bank er al toe aan te zetten om in te grijpen, in tegenstelling tot haar internationale tegenhangers en met name de FED. Voor het eerst sinds 2010: de reële rentevoeten van Amerikaanse overheidsobligaties zijn hoger dan die van Chinese obligaties. Chinese overheidsobligaties, die tot dan toe bestand waren tegen de grillen van de westerse obligatiemarkten, moesten zich uiteindelijk gewonnen geven.

De aankoop van dollars is vandaag dus de meest consensuele positionering. Profiterend van deze optelsom van alle angsten van de markt, houdt de dollar stand tegen de terugval van de winnaars begin dit jaar, met name grondstoffen of hun afgeleide producten (de Braziliaanse aandelenmarkt die het best standhield tijdens het eerste kwartaal 2022, getrokken door Vale en zijn sterke oliecomponent, noteerde 7 verliesdagen, wat niet meer gebeurd was sinds het proces van Dilma Rousseff in 2016). Na een renteverhoging van slechts 25 basispunten door de FED houdt de markt nu rekening met minstens 6 bijkomende verhogingen tegen eind 2022!

Maar rest er nog ruimte voor de FED om zich meer hawkish op te stellen dan verwacht? Niets is minder zeker … In dit geval biedt het huidige niveau van de korte rente in dollar de beleggers misschien een historische gelegenheid om opnieuw een 60/40-allocatie aan te leggen die sinds begin dit jaar zwaar onder druk stond …