2022 is tot nu toe een jaar waarin ogenschijnlijk gediversifieerde portefeuilles niet-gediversifieerde rendementen behalen. Aandelen noteren de slechtste resultaten in decennia en investment-grade bedrijfsobligaties boekten het slechte jaar ooit. Er waren maar weinig plekken waar beleggers konden schuilen, aldus Rob Almeida, beleggingsstrateeg van MFS in zijn Strategist’s Corner.

In de huidige markt is de uitspraak ‘beter één vogel in de hand dan tien in de lucht’ van toepassing bij de waardering van risicovolle activa. Beleggers waren het afgelopen jaar niet zozeer bezig met de vogel die ze hadden, maar in hun jacht op rendement bezig met de vogels in de lucht. Dat was te terug te zien in de netto instroom in aandelen die in 2021 hoger lag dan de totale som van de instroom in de 20 jaar daarvoor.

Eind 2021 realiseerden beleggers zich dat de inflatie niet zomaar zou verdwijnen, zoals gehoopt. Door de stijgende en aanhoudende inflatie begonnen de meest risicovolle delen van de aandelenmarkt te dalen en de rentes stegen. Die vogel in de hand, bijvoorbeeld cash en spaarrekeningen, bleek helemaal zo gek nog niet want dat leverde nog wel wat op.

De hogere kortetermijnrentes zorgen ervoor dat er minder verschil is tussen de verschillende beleggingssegmenten. Er komt een grotere correlatie tussen aandelen en obligaties en bovendien zullen beleggingsstijlen zoals ‘groei’ en waarde’ meer gelijk opgaan dan voorheen. De kwaliteit van de activa worden binnen zo’n klimaat belangrijkeren dus welk aandeel er in portefeuille zit en niet zozeer meer de sector waarin het beursfonds zich begeeft.