Het besluit van de Fed om de verhoging met 75 basispunten door te zetten, bewijst dat inflatiedoelstelling wel degelijk in het verschiet ligt ten koste van groei, ook al lijkt de marktprijsstelling onbeslist over de vraag of groei dan wel inflatie op middellange termijn de overhand zal krijgen, aldus Eva Sun-Wai, fondsbeheerder in M&G’s Public Fixed Income-team.
De markten (aandelen en obligaties) waren de afgelopen weken in een opwaartse spiraal geraakt door deze voorgestelde verhoging, waarbij de curves vlak bleven, wat duidt op de noodzaak om de inflatie op korte termijn onder controle te krijgen. Het verhaal van de Fed wordt gedreven door inflatie, maar zij hebben erkend dat de noodzaak van verhogingen een economische vertraging zou kunnen veroorzaken en dus de speling om de economie in termen van vraag en aanbod opnieuw in evenwicht te brengen. De onmiddellijke reactie van de markt was zoals verwacht gematigd, maar na de persconferentie volgde een rally in zowel aandelen als obligaties met een zekere versteiling van de curve.
De Fed moet doorzetten en daadwerkelijk data-afhankelijk zijn. Ze moeten hun opties openhouden, want er zijn veel bronnen van gegevens die ze in de gaten moeten houden, waarbij sommige indicatoren meer achterlopen dan andere. De Amerikaanse arbeidsmarkten hebben alle andere signalen van een verzwakkende economie tenietgedaan, zoals Fed-voorzitter Powell na de aankondiging heeft gesignaleerd. Loopt de Fed nu achter op de reële economie door meer naar de arbeidsmarkten te kijken dan naar de rest van de gegevens? Powell zei wel dat de vraag naar arbeid enigszins vertraagde, maar dat de kloof tussen vraag en aanbod nog te groot was.
Het gebruik van actuele arbeidsmarktgegevens kan misleidend zijn, omdat monetair beleid historisch gezien pas na 12-18 maanden effect sorteert in de reële economie, en de werkloosheidscijfers historisch gezien al 12 maanden voor het begin van een recessie een dieptepunt hebben bereikt.
Is deze beslissing een verrassing? Nee. Was het een goed besluit? Voorlopig lijken de markten tevreden, vooral omdat 100 basispunten werd geopperd na de 100 bp-verrassing van de Bank of Canada (op een bepaald moment was het 75% waarschijnlijk dat de Fed 100 basispunten zou verhogen, wat vervolgens werd teruggebracht tot 20% waarschijnlijk voorafgaand aan de vergadering van vandaag) en een hoger dan verwachte CPI-afdruk, maar op de langere termijn valt dit nog te bezien.
De keuze om nu agressief te zijn, zij het later dan nodig, kan de Fed een goede houvast geven om te weten hoeveel restinflatie er is, en misschien kunnen ze die dan onder controle brengen. De groei zal waarschijnlijk dalen en een technische recessie lijkt aanstaande, maar de Fed wil zichzelf misschien een buffer geven voor toekomstige verlagingen, als ze de renteverhogingen versnellen tot 2022. Voorzitter Powell mikt nog steeds op 3,25-3,5% tegen het einde van het jaar en zegt dat we nu ruwweg neutraal zijn.
Het lijkt bijna onmogelijk om de inflatie en de groei tegelijk te beheersen als we zo ver achterlopen op de curve, en daarom was de zachte landing in onze ogen altijd al optimistisch in plaats van realistisch haalbaar. De overgang naar een "meeting by meeting"-richtsnoer is een zeer duidelijke aanwijzing dat zij de economische vooruitzichten als zeer onzeker beschouwen en dat het voor hun geloofwaardigheid van cruciaal belang zal zijn dat zij hun opties openhouden.
Hoe zal dit de markten en de economie in de VS en daarbuiten beïnvloeden? Wel, dit voelt aan als een geval van "de VS niest en de wereld wordt verkouden". Er is hier niets veranderd. De Amerikaanse economie begint de laatste tijd zwak te worden, waarbij de kracht van de arbeidsmarkt de kwetsbaarheid van de consument - en zijn vermogen om steeds hogere prijzen te betalen - en ook, wat belangrijker is, zijn vertrouwen enigszins verhult. De ongelijkheidskloof zal waarschijnlijk opnieuw toenemen, wat politieke druk creëert; zoals we weten zal dit waarschijnlijk wereldwijd gevolgen hebben. Als de prijsstabiliteit onder controle kan worden gebracht, wat het "fundament van de economie" is, heeft de Fed volgens Powell een kans om het niveau van de pre-pandemische arbeidsmarkten te handhaven. Dit is zijn sleutel tot een zachte landing.
Men zou kunnen aanvoeren dat de inflatie in de loop van de tijd zichzelf kan wegcijferen naarmate de vraag en de koopkracht van de consument afnemen en de prijzen uiteindelijk dalen. Wij weten echter dat inflatie geen fenomeen is dat zich in een gemiddeld tempo herhaalt. Energie en geopolitiek zijn wereldwijd de andere grote factoren die centrale banken niet in de hand hebben. De Fed heeft zich op inflatie gericht op een moment dat er nog veel onbekend is. Een verdere verstrakking van de financiële voorwaarden zal tijd vergen om de inflatie te beteugelen, als dat al lukt, dat maakt geen deel uit van de basiseffecten. Intussen trekt de USD aan, zoals al een groot deel van 2022 - dit is goed nieuws voor de VS, het is minder constructief voor de rest van de wereld.
