Door Peter De Coensel, CEO DPAM

De wereldwijde wisselkoersonevenwichten nemen toe als gevolg van uiteenlopende fiscale en monetaire beleidskeuzes en beginnen nu pas zichtbaar te worden. Er is nog een lange weg te gaan voordat de heren aan de macht besluiten om de impact te temperen.

Beleidsrente Japanse bank moet tegen juni 2023 positief worden

Op verzoek van het ministerie van Financiën riep de Bank of Japan afgelopen donderdag 22 september een halt toe aan de afglijdende koers van de Japanse yen ten opzichte van de USD. De marktinterventie vond plaats nadat de centrale bank had laten weten haar extreem soepele monetaire beleid ongewijzigd te laten. De USDJPY daalde met ongeveer 3,7% van 145,85 naar een dieptepunt van 140,35. Aan het eind van de week sloot de USDJPY af op 143,31, wat nog maar eens onderstreept dat wisselkoersinterventies weinig effect hebben. Vooral afzonderlijke interventies van centrale banken, bedoeld om het tempo van de muntontwaarding te vertragen of om te keren, kunnen alleen effect hebben als zij kort daarop gevolgd worden door een wijziging van het officiële monetaire of andere beleid.

Kuroda, de huidige voorzitter van de Bank of Japan (BoJ), beëindigt zijn termijn in april 2023. Laat hij de beslissing om af te stappen van de controle van de rendementscurve over aan zijn opvolger? Of sleutelt hij aan de controle van de curve door de rendementscurve tussen 0 en 5 jaar te controleren in plaats van die tussen 0 en 10 jaar?

De valutareserves van Japan bedragen 1,175 biljoen dollar. Als ze deze oorlogskas niet willen uitputten, dan zullen ze USD moeten aantrekken door US Treasuries te verkopen en vervolgens USD te verkopen om zo de yen te ondersteunen. De algemene inflatie bedraagt 3,00% en de kerninflatie 1,6%. Beide moeten ten minste drie maanden boven dit niveau blijven om de BoJ ertoe te bewegen haar beleid inzake rendementscontrole te wijzigen. Volgens de markten zal de officiële beleidsrente van de Bank of Japan tegen juni 2023 stijgen van -0,10% naar +0,10%. In vergelijking met andere centrale banken van de OESO lijken de bestuurders van de BoJ van Mars te komen. De BoJ heeft de controle van de rendementscurve de afgelopen 6 jaar met succes verdedigd. Het wordt een lastige uitdaging nu de USDJPY wisselkoers een stijgende trend vertoont. USDJPY aan 150 komt in zicht.

Zijn de Europese centrale banken in paniekmodus?

Het lijkt erop dat alle Europese centrale banken ongeduldig worden. Dat blijkt uit het moedige besluit van de Zweedse Riksbank om de rente met 100 bp te verhogen en van dat van de Zwitserse nationale bank om de beleidsrente met 75 bp te verhogen. Niettemin verzwakte de SEK in de nasleep van dat besluit sterk ten opzichte van de EUR, terwijl de CHF ten opzichte van de euro een nieuw hoogtepunt bereikte.

De valutaspanningen nemen toe. De JP Morgan FX volatiliteitsindex breekt naar boven uit. Het besluit van de Bank of England om de rente met een bescheiden 50 bp te verhogen, veroorzaakte een ravage op de giltmarkt, naast een ongecontroleerde daling van het Britse pond. Er is geen houden meer aan. De fiscale initiatieven van de regering Truss baren gilt-beleggers namelijk grote zorgen. Tweejarige gilts stegen met meer dan 40 bp en sloten vrijdag op 3,90%. Tienjarige gilts kregen een klap van 33 bp en sloten 33 bp hoger op 3,82% waardoor de tienjarige Amerikaanse rente werd doorbroken. Aan het begin van deze week versnelde de uitverkoop met 10-jaars gilts die 4,12% bereikten. Het UK Debt Management Office (DMO) staat perplex, de markt nog meer. EURGBP gaat de 0,95 weerstand testen, terwijl de GBPUSD wisselkoers naar pariteit neigt. De dollarindex (DXY) staat op 113,75 en is op weg naar 120.

Primaat van USD bevestigd

Tegelijkertijd evolueert de USDCNY wisselkoers, die op maandag 26 september op 7,16 stond, gestaag naar het hoogtepunt rond 7,19 die ze in 2019 en 2020 bereikte. Welk doel heeft de People's Bank of China (PBOC) voor ogen? Kan USDCNY wisselkoers van 7,50 of 8,00 de impact verzachten van het vastgoeddebacle én van het stop-and-go gedrag van de verwerkende sector als gevolg van het zero-COVID beleid ?

De effecten van de maak-van-je-buur-een-bedelaar wisselkoersen nemen toe. Het afwaarderen van de eigen munt samen met een beleid dat de binnenlandse economische structuur beschermt, is vaak het gevolg van een post-COVID-wereldorde. Het primaat van de USD wordt bevestigd. De geloofwaardigheid van de USD als veilige haven krijgt een duwtje in de rug.

Het aantal valuta's dat begint te bezwijken onder de aanhoudende sterkte van de USD neemt toe. Centraal staan de beleidsreacties van de FED, die de meeste centrale banken van de OESO door haar vastberadenheid lijkt te hebben verrast. De door de markt geïmpliceerde beleidsrente wijst in de richting van 4,50% à 5,00% tegen het voorjaar van 2023. De beleidsdivergentie tussen de FED en een groeiend aantal centrale banken is een feit. "De USD is onze munt, maar het is jullie probleem" zei John Connally als minister van Financiën in 1971. Onder Nixon onderhandelde hij over het vertrek uit Bretton Woods om monetaire en protectionistische handelskwesties op te lossen. Uiteindelijk deprecieerde de USD met ongeveer 20% en namen de spanningen af.

Hou je vast aan je bretellen

Vandaag beginnen de onevenwichtigheden zichtbaar te worden. Onevenwichtigheden die toenemen als gevolg van uiteenlopende begrotings- en monetaire beleidskeuzes. Vermoedelijk slaat de hogere rente- en aandelenvolatiliteit over naar de valutamarkt. De valutavolatiliteit en de valutaspelletjes zijn terug. Naar verwachting zullen de G7- of G19-toppen (ex-Rusland) de plaats worden waar men door coördinatie en eventuele akkoorden de gevolgen van beleidsverschillen zal trachten te temperen. Er is nog een lange weg te gaan voordat de heren aan de macht daartoe besluiten. In de tussentijd: hou je vast aan je bretellen.