Het recente verloop van de inflatie vertoont een opvallende gelijkenis met dat van de jaren zeventig, de laatste keer dat de Federal Reserve geconfronteerd werd met een dermate ernstige inflatiestrijd. Toen begon de Fed voortijdig met het verlagen van de rente, waardoor de inflatie weer snel toenam. Om datzelfde lot te voorkomen moet de huidige Fed de verleiding weerstaan om het monetaire beleid te snel te versoepelen.

Nu de Federal Reserve waarschijnlijk het einde van haar verstrakkingscyclus nadert en de markten rekening houden met renteverlagingen later dit jaar, kunnen de opvallende gelijkenissen tussen de huidige Amerikaanse inflatieontwikkelingen en die van het begin van de jaren zeventig verhelderend zijn voor de toekomst.

In de jaren zeventig duurde het lang voordat de inflatie zich normaliseerde. Als de inflatie vandaag het pad van de jaren zeventig blijft volgen, kan het tot medio 2024 duren voordat de algemene CPI 2% bereikt.

De Federal Reserve wilde in de jaren zeventig het monetaire beleid versoepelen en verlaagde de rente voordat prijsstabiliteit was bereikt. Het resultaat was een opleving van de prijsdruk. De Fed van vandaag heeft die les (hopelijk) geleerd: de rente verlagen voordat zij ervan overtuigd is dat de inflatie op een duurzaam pad terug naar 2% is, dreigt al haar harde werk tot nu toe teniet te doen.

De inflatie zal niet noodzakelijk precies zo verlopen als in de jaren zeventig. Terwijl de prijsdruk in beide tijdperken voortkwam uit een gevaarlijke combinatie van problemen in de toeleveringsketen, hoge olieprijzen en een buitensporig stimulerend fiscaal en monetair beleid, is het kader van de Fed vandaag transparanter en meer gericht op prijsstabiliteit. Daardoor zijn de inflatieverwachtingen beter verankerd, waardoor de inflatie zich sneller zou moeten normaliseren.

Toch heeft de ervaring van de jaren zeventig centrale bankiers geleerd inflatierisico’s zeer serieus te nemen. Beleggers opgelet: Het werk van Powell is nog niet gedaan.