door Julian Marx, Research Analyst bij Flossbach von Storch AG
In juni maakten de leden van het FOMC hun kwartaalprognoses bekend, die wezen op nog eens twee renteverhogingen dit jaar. Sindsdien zijn er zes weken verstreken en zijn er weinig nieuwe datapunten bijgekomen.
Een belangrijke bevinding van het "zomergat" toen was echter dat de Amerikaanse arbeidsmarkt nog steeds erg stevig was. Zo bleef de Amerikaanse werkloosheid in juni 2023 op een zeer laag niveau van 3,6 procent - ook al lag de arbeidsmarktparticipatie de afgelopen maanden slechts iets onder het niveau van voor de pandemie.
De Amerikaanse centrale bankiers volgden hun projecties/woorden dan ook op met daden en verhoogden de federal funds rate met 25 basispunten naar de nieuwe marge van 5,25 tot 5,50 procent.
Enerzijds is dit een bevestiging van de vastberadenheid van het monetaire beleid om de inflatie terug te brengen naar de doelstelling van twee procent. Aan de andere kant heeft de rentestap van vandaag ook een zeker symbolisch karakter: zo'n renteverhoging lijkt immers steeds verwaarloosbaarder in de context van de reeds behaalde hoogte en het feit dat de eerder genomen maatregelen pas met enige vertraging hun volle effect ontvouwen.
Over de rentevooruitzichten: Voor de resterende drie vergaderingen dit jaar behoudt voorzitter Powell van de Amerikaanse Federal Reserve, zoals verwacht, de grootst mogelijke flexibiliteit. Ondanks herhaalde vragen over de komende septembervergadering wilde hij zich niet vastleggen op een komende rentepauze of een nieuwe renteverhoging. Hij verwees naar de "meeting-by-meeting approach" en naar de komende arbeidsmarktrapporten en inflatiegegevens die het verdere verloop van de actie zullen beïnvloeden.
Ondertussen is het business as usual als het gaat om balansverkorting. Vervallende Amerikaanse staatsobligaties worden niet herbelegd voor een maandelijks bedrag van maximaal 60 miljard US dollar en door hypotheek gedekte waardepapieren voor een bedrag van maximaal 35 miljard US dollar. In totaal is het effectenbezit van de Fed sinds het begin van de balansverkorting op 1 juni 2022 dus met ongeveer 860 miljard dollar afgenomen tot een goede 7.620 miljard dollar bij de laatste telling. We kunnen dus blijven spreken van een voorzichtige afbouw van de balans van de centrale bank.
Conclusie
Het interpreteren van individuele cijfers over de arbeidsmarkt, de inflatie en de belangrijkste rentetarieven blijft een nutteloze bezigheid. Veelzeggender is het grote geheel, dat in de VS al maanden onveranderd is. Zolang de arbeidsmarkt erg stevig blijft en de inflatie nog steeds te hoog is, zal de Fed niet van haar koers afwijken. Alleen een aanhoudende daling van de inflatie tot of onder de doelstelling van twee procent of het optreden van mogelijke nevenschade kan een reden zijn om af te wijken van het huidige monetaire beleidspad. Geen van beide is op dit moment direct duidelijk. De - volgens Powell - restrictieve monetaire beleidskoers suggereert uiteraard dat we met elke volgende rentestap het einde van de renteverhogingen naderen. Toch kan hieruit niet worden afgeleid hoe lang de Fed het verhoogde renteniveau zal moeten/kunnen volhouden.
