Door Fabiana Fedeli, CIO Equities, Multi Asset en Sustainability, M&G Investments

Sinds eind augustus hebben we de koersen van de meeste activaklassen zien dalen, met uitzondering van olie en de USD. Volgens ons is dit te wijten aan het feit dat de markt zich begint te realiseren dat ''een hogere rente gedurende een langere periode'' meer realiteit is dan in het verleden werd gedacht. De druk op risicovolle activa werd veroorzaakt door het lange einde van de rentecurve in staatsobligaties in de ontwikkelde en opkomende wereld. Aangezien de reële rente nu zelfs in de VS positief is, zijn de risicopremies op aandelen gestegen, waardoor de aandelenmarkten onder druk staan. Dit kan nog wel even aanhouden en hoewel we in de toekomst nog steeds positieve resultaten zien in aandelen, zijn we op korte termijn voorzichtig voor de aandelenmarkt in het algemeen. Ons Episode Macro Multi Asset team heeft de bredere aandelenblootstelling verminderd en is overgestapt op vastrentende waarden.

Wij vinden het lange eind van de obligatiemarkten van ontwikkelde landen (waaronder Amerikaanse, Britse en Duitse staatsobligaties met een looptijd van 10 en 30 jaar) aantrekkelijker na de recente verkoopgolf. ​ Het is altijd moeilijk om het perfecte instapmoment te vinden in een volatiele markt. Nu de Fed het einde van zijn cyclus van renteverhogingen nadert, is dit historisch gezien een voorloper van piekrentes aan de lange kant van de curve. Het lange einde van de curve dient ook als een ''verzekering'' voor het geval een macrovertraging in de toekomst groter is dan verwacht door de markt.

Aandelen zijn nog steeds aantrekkelijk, maar selectie blijft essentieel. Gezien de onzekere macro-economische achtergrond geven we bij aandelen de voorkeur aan beleggingen waar de structurele drijfveren sterker zijn dan een cyclische blootstelling. We blijven selectief en hoog in het kwaliteitsspectrum. We beleggen in bedrijven met sterke marktposities, prijszettingsvermogen, balansen en kasstroomgeneratie. We blijven de voorkeur geven aan structurele langetermijnthema's die zouden moeten overheersen, onafhankelijk van de volatiliteit op korte termijn: infrastructuur, het koolstofarme ecosysteem en innovatie, inclusief AI. Belangrijk is dat we nog steeds niet geloven dat dit het moment is om brede markten te kopen. Omdat bedrijven te maken hebben met een hoge rente (en een positieve reële rente), het milieu, een zwakke vraag en voortdurende innovatie, zullen er winnaars en verliezers blijven. We denken steeds minder in termen van het kopen van hele sectoren of hele landen. We moeten een laag dieper gaan.

Natuurlijk zijn er sectoren of landen waar we interessantere mogelijkheden vinden. Japan is een van die ''structurele'' verhalen waar een aantal bedrijven hun operationele schuldgraad verbeteren (met een positief effect op de winstgroei), hun inkoop verhogen en hun dividenden optrekken. Japan heeft in het afgelopen winstseizoen zelfs de sterkste winstgroei van alle grote regionale markten laten zien. Wij zien ook een uitgelezen kans om bij te kopen in het infrastructuursegment, nu de angst voor "langer hoger" bedrijven in de nuts- en vastgoedsector naar de laagste waardering in jaren heeft gebracht. Bij een aantal van deze bedrijven werd tijdens de paniek rond zogenaamde obligatieproxy's het kind met het badwater weggegooid. Veel van deze bedrijven hebben echter solide balansen, met schulden met vaste rente, lange looptijden, kosten die worden doorberekend bij prijsafspraken en veel bedrijven betalen aantrekkelijke dividenden. Zoals altijd is selectie essentieel.