Frederik Ducrozet (Pictet Wealth Management)
Frederik Ducrozet wijst erop dat aandelenmarkten momenteel zelfgenoegzaam zijn over de winstverwachtingen voor volgend jaar, wat pleit voor een evenwichtigere allocatie in portefeuilles qua obligaties.
 Frederik Ducrozet |
Vertraagde activatie
Hij acht nu een verdere vertraging van de Amerikaanse economie waarschijnlijk, waarbij de economie naar verwachting in de eerste helft van volgend jaar in een recessie zal belanden. "Na zo'n sterke stijging van de belangrijkste rentetarieven hadden we al een effect moeten hebben op de werkloosheid en de economische groei. We hebben nog steeds te maken met de naweeën van het beleid dat de afgelopen jaren is gevoerd, waardoor de activering van het monetaire beleid langer op zich heeft laten wachten".
Hij merkt op dat het verschil tussen de 30-jaars hypotheekrente op leningen die momenteel worden afgesloten nog nooit zo groot is geweest als de gemiddelde effectieve rente op de voorraad Amerikaanse vastgoedschulden. "De stijging van de rentetarieven heeft dus nog niet geleid tot een stijging van de nettorentebetalingen, en dit geldt ook voor veel bedrijven, hoewel er een aanzienlijk verschil is tussen sectoren van de economie, met name voor kmo's of vastgoedgroepen die gespecialiseerd zijn in kantoorvastgoed, die hun rentelasten hebben zien stijgen.
Frederik Ducrozet wijst er echter op dat dit de komende maanden zal veranderen, aangezien arme huishoudens de reserves die ze tijdens de pandemie hebben opgebouwd vrijwel hebben opgebruikt en Amerikaanse studenten hun leningen na afloop van het moratorium opnieuw zullen moeten terugbetalen. "De kredietvoorwaarden worden strenger en de consumentenbestedingen groeien niet meer, dus we verwachten een gematigde recessie in de Amerikaanse economie, vergelijkbaar met die van 2001/2002".
Inflatievolatiliteit
Wat de inflatie betreft, gelooft hij dat er vandaag veel factoren zijn die de inflatie op een hoger niveau houden (deglobalisering, energietransitie, demografie, geopolitieke spanningen, enzovoort), maar hij gelooft dat de situatie niet vergelijkbaar is met de jaren 1970 in een wereld die veel globaler blijft dan toen en waarin er veel meer herstellende krachten zijn. "We verwachten echter dat de prijzen veel volatieler zullen worden, wat centrale banken zal aanmoedigen om veel voorzichtiger te zijn. Verwachtingen kunnen volledig veranderen afhankelijk van de gepubliceerde gegevens".
Wat bedrijven betreft, wijst Frederik Ducrozet erop dat de situatie erg verschilt naargelang ze al dan niet in staat zijn om hun prijzen te verhogen om de kostenstijging door te berekenen, terwijl andere bedrijven lijden onder de downtrading van consumenten. "Over het geheel genomen zijn we echter van mening dat de markt momenteel erg zelfgenoegzaam is over 2024, met verwachtingen voor marges en winstgroei die nog steeds boven de 10% liggen. Afgezien van de grote technologiebedrijven (de 'Magnificent Seven '), is de prestatie van de rest van de S&P500 index sinds het begin van het jaar anemisch, met een relatieve waardering die al een recessie impliceert".
Evenwichtige allocatie
Voor Europa merkt hij op dat de transmissie van het monetaire beleid veel sneller en effectiever is geweest, met als gevolg een forse vertraging van de groei. "De ECB heeft daarom de mogelijkheid om af te wachten hoe de gegevens zich ontwikkelen en haar beleidsrente niet hoger te zetten dan nodig is. Tegelijkertijd wijst het ook op de broze gezondheid van de Duitse economie, die gehinderd wordt door een sterk verstoorde politieke situatie en een zeer hoge afhankelijkheidsfactor met China.
"In China hebben de autoriteiten eindelijk de urgentie van de situatie ingezien, nu de vastgoedsector waarschijnlijk een dieptepunt heeft bereikt. We verwachten daarom dat de activiteiten op korte termijn zullen aantrekken. Op de lange termijn denkt hij echter dat het land momenteel te maken heeft met een grote structurele uitdaging in termen van demografische krimp. "Tot slot, terwijl Europa als geheel enorme vooruitgang heeft geboekt tijdens de pandemie, blijven de lidstaten buiten crisisperiodes weinig inspanningen leveren en blijft het een regio waar de waarderingen niet voor niets goedkoop zullen blijven".
Stijgende rentevoeten zullen gevolgen hebben voor de overheidsfinanciën. "Met een 10-jaarsrente die sterk is gestegen, zullen schuldprojecties leiden tot situaties die moeilijk vol te houden zijn in een context waarin de schuld van ontwikkelde landen tijdens de pandemie alleen maar is toegenomen. Beleggers vragen nu een steeds hogere vergoeding voor verzekeringstechnische kwesties in een context waarin het risiconiveau is gestegen". Frederik Ducrozet wijst erop dat stijgende rendementen nu pleiten voor een evenwichtigere allocatie aan aandelen in portefeuilles.
