Pierre Pincemaille, Algemeen Secretaris van Gestion DNCA Investments.

Op het moment dat alle grote beursindexen (MSCI Europe en S&P500) dicht bij hun historisch hoogtepunt en in het bovenste deel van hun waarderingsvorken staan, zijn de ogen van beleggers uiteraard gericht op het segment van de kleine en middelgrote kapitalisaties, omwille van hun disagio van multiples*. Maar de meest doorgewinterden onder hen weten het maar al te goed: het prijsargument is een noodzakelijk uitgangspunt, maar katalysatoren zijn onmisbaar om de kloof te dichten.

De eerste daarvan betreft de correlatie van het SMID-segment met de macro-economie van de eurozone en zijn proxy, de inkoopmanagersindex**. In dit opzicht zal de dynamiek van Duitsland cruciaal zijn. De laatste weken werden gekenmerkt door een opeenstapeling van negatieve berichten (ontslagen bij Bosch, Siemens …), maar misschien is het ergste achter de rug. Het budget dat midden september werd goedgekeurd, zou immers een uitvoering van de uitgaven moeten toelaten in het vierde kwartaal en in 2026, met de binnenlandse vraag als belangrijkste doelstelling via de steunmaatregelen voor de bedrijven en de arbeidsmarkt. Bovendien zou de huidige overcapaciteit*** in theorie moeten toelaten dat het begrotingsbeleid profiteert van een hoge multiplicator.

Door de geografische spreiding van hun afzetmarkten (65% in Europa en 13% in Noord-Amerika) zijn de bedrijven in dit segment van nature minder blootgesteld aan de onzekerheden van het Amerikaanse douanebeleid. De recente aankondiging van een bilateraal akkoord tussen de Verenigde Staten en de eurozone op een niveau van 15% had een clearing event moeten zijn voor de beleggers. Helaas! Trouw aan zijn onvoorspelbare temperament kondigde de Amerikaanse president vervolgens nieuwe specifieke heffingen aan voor de farmaceutische industrie, vrachtwagens en keukenmeubilair. Deze creativiteit op het gebied van tarieven bevordert weliswaar de instroom naar de Amerikaanse schatkist, maar houdt als tegenprestatie een hernieuwde onzekerheid in over het vermogen van de betrokken Europese bedrijven om deze bijkomende kosten door te rekenen aan hun klanten. Volgens een relatieve logica zou dit instabiele handelskader dus automatisch de kleine en middelgrote ondernemingen ten goede moeten komen.

Ook de monetaire omstandigheden spelen in hun voordeel. De verlagingen van de beleidsrente door de ECB hebben de kapitaalkosten mechanisch gereduceerd en zetten aan tot investeringen. Hoewel de recente verklaringen van de leden van de raad van de monetaire instelling in de richting van een status quo gaan, zijn de financiële voorwaarden verder versoepeld dankzij de vernauwing van de kredietspreads van de bedrijven en de daling van de olieprijs. In het andere financieringskanaal - bankkrediet - zijn er geen onderbrekingen ondanks de onzekerheid: uit de laatste officiële cijfers van de ECB blijkt een redelijke groei van de kredietproductie****.

Tot slot is er nog het thema dat door beleggers in fusies en overnames erg gewaardeerd wordt. In dit verband hebben de Italiaanse en Spaanse bankensector de afgelopen zes maanden de krantenkoppen gehaald als gevolg van het versnipperde karakter van deze sector in beide landen. Meer in het algemeen lijkt de trend te keren na de jaren 2023 en 2024 die werden gekenmerkt door de zwakste M&A-activiteit sinds tien jaar in Europa: over een voortschrijdende periode van twaalf maanden bedragen alle aangekondigde operaties in totaal 900 miljard dollar, een stijging met 10% in vergelijking met de vorige periode.

Kleine en middelgrote kapitalisaties zijn van nature relatief gevoeliger voor binnenlandse ontwikkelingen (fiscaal, monetair en kredietbeleid). De huidige geopolitieke situatie van douanetarieven, repatriëring van productiecapaciteit en versnippering is van nature een vruchtbare voedingsbodem voor dit deel van de markt. Deze argumenten zouden voldoende moeten zijn om beleggers opnieuw aan te trekken na jaren van desinteresse. In een wereld die wordt gekenmerkt door versnippering en deglobalisering, zouden de stock pickers de vruchten moeten plukken van de winstdynamiek die eigen is aan dit segment, met als resultaat de nagestreefde alfageneratie ...

*12 maanden forward koers-winstverhouding van 12,4x 2026 voor de MSCI EMU Small Cap vs 15,3x voor de MSCI EMU Large Cap;

**Index op 52,4 in oktober;

***Bezettingsgraad van de productiecapaciteit onder de 80%;

****+2,7% yoy in september.