Na de mijnwaarden, waarvan de cashstromen de hoogte inschoten door de prijsstijgingen van metalen en een terugkeer naar dividenduitkering (Glencore) of zelfs recorddetacheringen (BHP) mogelijk maakten, is het de beurt aan oliewaarden om opnieuw tekenen van leven te vertonen. Nochtans speelt het lot hardnekkig in het nadeel van de producenten van koolwaterstoffen. Begin dit jaar stelde S&P de kapitaalkosten van de sector nog opwaarts bij wegens zijn “klimaatpassief”.

In de hoge Europese sferen zwakt de druk niet af ondanks het gewicht van de sector in de economie. De gouverneur van de Banque de France, François Villeroy de Galhau, schaarde zich achter de verzuchtingen van de ECB. Hij stelde het neutraliteitsbeginsel van de instelling in vraag en nodigde uit om kieskeuriger te zijn in haar aankopen van bedrijfsobligaties door uitstoters van CO2 te benadelen.

De Europese koolstofmarkt bleef niet ongevoelig voor deze oproep en reageerde koortsachtig: in slechts twee handelsdagen begin februari schoot de prijs van een metrieke ton met bijna 15 % omhoog, wat de koers van CO2 tot een historisch record van € 40 opdreef. Nochtans werden de meest voor de hand liggende begunstigden van de energieomslag niet als eerste beloond. Vestas, Orsted en Aker Wind Offshore zetten het jaar in tegen de markttrend. Gediversifieerde challengers zoals Neoen, de Franse speerpunt van de groene waterstof (Mcphy) en kleine kapitalisaties die actief zijn in de transitie (Voltalia, Vergnet, Albioma) vergaat het eveneens minder goed dan vorig jaar.

De appetijt voor innovatieve waarden wordt evenwel niet in vraag gesteld: Europa heeft qua beursintroducties het beste jaar sinds 2015 achter de rug. Er werd sinds begin dit jaar bijna 9 miljard euro geplaatst en het agentschap Lipper registreerde een wekelijkse instroom voor aandelen-ETF’s in de buurt van de records. Maar de stijging van de referentierente (de Amerikaanse rente op 10 jaar flirt met 1,5 %) weegt op deze waarden met een lange duration in een context van voortgezette rotatie.

Aan de andere kant van het spectrum kwamen oliewaarden deze week in de gunst bij de beleggers. Ze profiteerden niet van de prijsopstoot van olie sinds begin dit jaar, maar nu de Brent de psychologische drempel van de 70 dollar nadert, lijken ze de beleggers te herinneren aan hun beschermende rol tijdens inflatoire periodes. Door de aanbesteding voor 8 gigawatt offshore windenergie binnen te halen tonen British Petroleum en Total vooral aan dat de hegemonie van de pure-players in de windenergie niet gegarandeerd is, wat de terughoudendheid tegenover deze laatste in stand houdt. Integendeel, bepaalde petroleumgroepen die bijzonder actief zijn in de transitie, zoals het Noorse Equinor of het Franse Total, zouden een interessant convex profiel kunnen vertonen: enerzijds een bijzonder lage waardering tegenover de spotprijzen van het vat olie in combinatie met een gerationaliseerde investeringsprogramma in de petroleumexploitatie en anderzijds een progressieve kapitaalallocatie in hernieuwbare energie, wat een groeipotentieel biedt dat nu nog ondergewaardeerd is door de markt.

Het zal uiteraard nog tijd vergen voordat de beleggers die begaan zijn met de koolstofafdruk van hun portefeuille meer waarde gaan hechten aan deze “verborgen groene activa” die ingebed zijn in portefeuilles die zich voor het merendeel nog kenmerken door een hoge koolstofuitstoot. Maar deze verscholen activa aanbieden aan minderheidsinvesteerders via een spin-off zou deze erkenning en de waardecreatie voor de aandeelhouders kunnen versnellen. De zeer positieve reactie van de markten op de realisatie van de UMG-activa door Vivendi, van de vrachtwagendivisie van Daimler of van 25 % van de hernieuwbare activa van het Spaanse Acciona wijst op een uitgesproken belangstelling voor deze operaties. Maar hier is de herinnering aan de euforie van de jaren 2000 en 2007 niet veraf …

Net als de onderzoekers van het team van Britse Zuidpoolreizigers die op 1400 meter onder het ijs, bij extreem lage temperaturen en in het complete duister totaal onverwacht vormen van leven ontdekten, zijn beleggers maar al te blij wanneer ze onverwachte ontdekkingen doen, vooral daar waar ze die niet meer hadden verwacht.