Door Enguerrand Artaz, Fund Manager La Financière de l'Echiquier

Sinds ruim een jaar surfen de markten op de golven van krachtige trends. In de eerste maanden na de bruuske terugval medio maart 2020 voerden groeiaandelen de markt aan, de technologiesector voorop, en bereikte de rente opnieuw een historisch dieptepunt. Het einde van de zomer en begin van de herfst waren minder eenduidig.

Terwijl de rente stabiliseerde en hier en daar begon aan te trekken, luidde het devies op de aandelenmarkten onder invloed van de gezondheidssituatie nu eens 'we zijn vertrokken' en dan weer 'blijf in uw kot'. Het bericht dat er een vaccin tegen COVID-19 in de maak was, gaf het startsein voor een nieuwe trend.

Het vooruitzicht dat de wereldeconomie weer op gang zou komen, de sterke opleving van de verwerkende industrie en de aankondiging van nieuwe herstelplannen door Joe Biden leidden tot een forse rally van conjunctuurgevoelige aandelen en waardesectoren, en tot een sterke stijging van de rente. Zo klom de Amerikaanse tienjaarsrente van 0,9% begin december naar meer dan 1,7% eind maart.

Sinds begin april lijkt die trend echter uit te doven of een adempauze in te lassen. De Amerikaanse lange rente is teruggevallen. Groei wint opnieuw wat terrein op waarde. Verschillende indicatoren van de aandelenmarkten zijn enorm hoog opgelopen. Na vijf maanden van bovengemiddelde stijgingen ligt de waardering van conjunctuurgevoelige aandelen, in het bijzonder Europese, ver boven het gemiddelde van de afgelopen cyclus. De meeste grote indices ter wereld zijn duur gewaardeerd, zelfs gemeten naar de voor conjunctuur gecorrigeerde koers-winstverhouding.

De stemming onder beleggers staat op het hoogste niveau in jaren. Hetzelfde zien we bij de macro-economische indicatoren. Met name in de verwerkende industrie, waarin verschillende cijfers naar historisch hoge waarden geklommen zijn, is de piek van het herstel mogelijk bereikt, terwijl flessenhalzen in de waardeketen op de productie zullen beginnen te wegen.

Beleven we louter een adempauze, of naderen we alweer een kantelpunt en de start van een nieuwe trend? Zoals zo vaak ligt de waarheid ergens in het midden. In macro-economisch opzicht lijkt de kans groot dat de spanningen in de productieketen op korte termijn het groeitempo wat vertragen.

Op middellange termijn zullen de geleidelijke heropening van zwaar door de coronacrisis getroffen delen van de economie, de geplande begrotingsstimuli in de Verenigde Staten en Europa, en de tendens om industrie terug te halen naar de westerse landen waarschijnlijk voor forse economische groei en inflatoire druk blijven zorgen. Zo bekeken zou de recente daling van de rente slechts een adempauze voor een verdere stijging zijn.

Wat de markten betreft, nopen de hoge waarderingen en risicobereidheid op korte termijn tot voorzichtigheid. Wij zien de komende tijd wel nog potentieel voor conjunctuurgevoelige aandelen, maar kwaliteit zal de doorslaggevende factor worden, terwijl de verschillen tussen aandelen in de eerste fase nog beperkt waren.

Dat kan het einde betekenen van de trend van de afgelopen maanden. Gezien het gevaar dat verstoringen in de productieketen de marges doen slinken, zullen bij zowel waarde- als groeiaandelen bedrijven met een gezonde balans, een marktleiderspositie en een redelijk prijszettingsvermogen te verkiezen zijn. Het ziet er dus naar uit dat we in de tweede helft van het jaar een minder uitgesproken tweedeling op de markten krijgen.