Navbar logo new
Macroscoop: Welke impact heeft het Amerikaanse infrastructuurplan?
Calendar29 Jun 2021
Thema: Macro

Door Enguerrand Artaz, Fund Manager La Financière de l'Echiquier.

Joe Biden gaat verder in het verschroeiende tempo waarin hij zijn ambtstermijn als Amerikaanse president is begonnen en maakt vorderingen met zijn plannen om de infrastructuur in de Verenigde Staten te moderniseren. Afgelopen donderdag liet hij weten een akkoord te hebben bereikt met vijf Republikeinse senatoren.

Dat voorziet in een budget van 1.200 miljard dollar gespreid over acht jaar, waarvan 973 miljard in de eerste vijf jaar. Er gaat 312 miljard naar transport en circa 266 miljard naar andere vormen van infrastructuur, zoals waterinfrastructuur en breedbandinternet.

Dit akkoord betekent echter niet dat alles nu in kannen en kruiken is. Om te beginnen moet Biden nog vijf andere Republikeinen overtuigen om voor het plan te stemmen. Hij moet zich bovendien ook verzekeren van de steun van de linkervleugel in zijn eigen partij. Die wil naast de infrastructuuruitgaven ook de steun aan gezinnen goedkeuren die de regering heeft aangekondigd. Niettemin vormt het akkoord een grote stap vooruit.

Als het Congres het infrastructuurplan langs de traditionele weg zou goedkeuren, zou dat de regering-Biden vooral de mogelijkheid geven om het wapen van de begrotingswetten – dat zij in februari al gebruikte voor het derde herstelplan – in te zetten om haar 'Family Plan', waarvoor bij de Republikeinen weinig animo bestaat, door te drukken.

In macro-economisch opzicht zijn de investeringsplannen ontegensprekelijk een goede zaak. Ze zullen de tot op de draad versleten Amerikaanse infrastructuur moderniseren, in het bijzonder wat transport betreft, en het land verder op weg zetten naar energietransitie. De uitgaven van de overheid kunnen de komende jaren een wezenlijk positief effect hebben op de potentiële groei in de Verenigde Staten.

Daarnaast kunnen ze, eveneens op lange termijn, een grote invloed hebben op de inflatie. Een deel van het infrastructuurplan beslaat namelijk de energietransitie, die inflatoire druk veroorzaakt doordat het een ontwikkeling is die, in ieder geval in de beginfase, een forse toename van de opwekkingscapaciteit vereist en dus de energieprijzen opdrijft.

In beide gevallen zullen de gevolgen zich echter pas binnen enkele jaren manifesteren. De kans is klein dat de eerste uitgaven nog in 2021 worden gerealiseerd en het zal acht jaar duren voor het hele budget besteed is. Op korte termijn zijn de gevolgen voor de markten wellicht beperkt. Sectoren die een directe link hebben met infrastructuur en hernieuwbare energie – die in het eerste kwartaal niet echt in trek was – krijgen mogelijk een duwtje in de rug.

Op de grote indices is er daarentegen waarschijnlijk weinig impact. In het beste geval krijgt het vertrouwen van beleggers en ondernemers een extra boost. Dat is altijd mooi meegenomen.