Door Enguerrand Artaz, Fund Manager La Financière de l'Echiquier.
Een onderliggende inflatie die in maart minder sterk is gestegen dan verwacht, prijzen van tweedehands auto's die kelderen, een woningmarkt die enigszins afkoelt... Na de publicatie van de meest recente cijfers over de Amerikaanse inflatie viel her en der te beluisteren dat de inflatiepiek mogelijk bereikt is. De term "tijdelijk" wordt weer veelvuldig gebezigd, en dat terwijl de inflatie in de Verenigde Staten al bijna een jaar hoog is en dat naar verwachting nog maandenlang zal blijven. Ofschoon de algemene prijsindex wederom is gestegen doordat de energieprijzen omhoog zijn geschoten, lijkt de inflatie in de kernlanden pas op de plaats te maken. Kunnen we vervolgens een daling verwachten? Dat is geenszins zeker.
Allereerst is één signaal natuurlijk nog geen trend. En bovendien: terwijl de inflatie sinds bijna een jaar stijgt in de Verenigde Staten, zullen de basiseffecten gunstiger zijn, doordat de prijzen in het voorjaar van 2021 al hoog waren, terwijl ze in het voorjaar van 2020 nog op een zeer laag pitje stonden. Puur cijfermatig bekeken is het dan ook waarschijnlijk dat de inflatie de komende maanden minder snel zal stijgen. Dat wil echter niet zeggen dat er een afgetekende daling op komst is. In bepaalde segmenten die een jaar geleden nog in hoge mate bijdroegen aan de inflatie zullen de prijzen inderdaad matigen of zelfs dalen, zoals het geval is voor tweedehands auto's.
Maar vooralsnog lijkt de kans klein dat de inflatoire druk aanzienlijk zal afnemen. Afgezien van het energievraagstuk komen vooral de wereldwijde productie- en distributieketens opnieuw onder toenemende druk te staan, met name vanwege de krachtige heropleving van het coronavirus in China en grootschalige bedrijfssluitingen in verband met het "zero-covid-beleid" van het land. Zo lagen vorige week bijna 500 vrachtschepen aan de ketting in Chinese havens. Deze verstoringen hebben weliswaar geen directe invloed op de consumptieprijzen, maar we zien geen enkele afvlakkingstrend als het gaat om de producentenprijzen. De producentenprijzen van afgewerkte goederen in de Verenigde Staten liggen momenteel op het hoogste niveau sinds 1975, na een nieuwe stijging op maandbasis van 1,9%.
We moeten dan ook niet te veel betekenis hechten aan de relatieve matiging van de Amerikaanse inflatie. Sterker nog: deze matiging zal niets afdoen aan de normaliseringscyclus van de Federal Reserve, die zijn monetair beleid de komende maanden drastisch gaat verkrappen. Zijn absolute prioriteit blijft het tegengaan van de inflatie. Op dit punt is de Europese Centrale Bank (ECB) overigens in de voetsporen van de Fed getreden. Na de vergadering van donderdag jongstleden heeft de ECB namelijk duidelijk te kennen gegeven prijsstabilisering voorop te stellen, ondanks de neerwaarts bijgestelde groeivooruitzichten en de onzekerheid als gevolg van het conflict tussen Rusland en Oekraïne. En het spreekt voor zich dat, mocht de inflatie de komende maanden duidelijk teruglopen, de centrale banken het tempo waarin ze hun monetair beleid normaliseren waarschijnlijk zullen aanpassen. Maar momenteel zijn hiervoor geen aanwijzingen, en de situatie in China stemt allerminst hoopvol. Alles wijst erop dat de inflatie en de rentestijgingen nog maandenlang zullen aanhouden. Beleggers doen er goed aan, voor zover dit niet reeds het geval is, deze situatie volledig in te prijzen bij hun allocatiekeuzes.
