Navbar logo new
Het vel van de inflatie niet verkopen voor ze geschoten is
Calendar28 Jun 2022
Thema: Macro
Fondshuis: DNCA Investments

Dnca header

Thomas Planell, Beheerder - Analist bij DNCA

Het was ook omdat hij arts was dat Tsjechov in zijn verhalen een beklijvende finesse wist te verwerken. Met de scherpe precisie van een chirurg van de geest wist de grappigste onder de Russische schrijvers van de ene repliek naar de andere om te schakelen van het naïeve optimisme van de zieke die iets minder hoest dan de dag tevoren naar de gelatenheid van het hervallen. “Het is mooi weer vandaag, niet te warm,” merkt Jelena Andrejevna op; “Het ideale weer om zich te verhangen,” riposteert Oom Vanja in het gelijknamige stuk.

Met de terugkeer van het mantra “bad news is good news” dat sinds enkele dagen de macro-economische commentaren bezielt, zouden de beleggers voor minder vervallen in dezelfde geestelijke wispelturigheid als de getergde personages van de schrijver-arts.

Want enerzijds zijn er de publicaties van de indicatoren van de aankoopdirecteurs (PMI) in Frankrijk, Duitsland en de Verenigde Staten die hen de stuipen op het lijf jagen omtrent een apocalyptische recessie die zich voor 2023 aankondigt en anderzijds wijst het vooruitzicht van een economische vertraging erop dat de inflatoire oververhitting van de voorbije kwartalen langzaam zal afkoelen. Personeelsschaarste is er nog steeds, maar de jobcreatie laat in de Verenigde Staten de zwakste groei optekenen sinds februari, wat erop kan wijzen dat de FED ergens aan het inflatiefront een slag heeft gewonnen. Alles wat door Jay Powell wordt aangepakt, verwijdert hem van het brutale pad dat door Volcker in de jaren 1980 werd uitgezet. Zijn voorzitterschap leidde in 1981 tot de pijnlijke gevolgschade van rentevoeten op 20%.

Vandaag is de recessie niet eens een feit of de markten lopen al vooruit op een eerste renteverlaging door de FED in het voorjaar van 2023. Daarbij wordt er vanuit gegaan dat de centrale bank tegen dan de inflatie heeft kleingekregen. De markten hebben nauwelijks zicht op het einde van de financiële repressie of hun stellingname kantelt al: de posities op grondstoffen (olie, industriële metalen) worden afgebouwd; tegenover de nakende economische terugval, leverden cyclische en value-aandelen een deel van hun overprestatie alweer in ten voordele van technologische waarden in het licht van een opvallende rente-inzinking (op 16 juni stond de OAT nog op 2,50%, maar nu wordt hij verhandeld onder het actuarieel rendement van 2%, terwijl de Franse minister van financiën zich opmaakt om de berekening van de maximumrente op kredieten te hervormen). In de Verenigde Staten leverde de break-even inflatie op 5 jaar al 48 procentpunt in sinds de piek van half juni.

Tijdens de zomervakantie die voor de deur staat, zullen de consumenten echter niets voelen van de zachte desinflatoire recessie waarnaar de markten nu smachten. Integendeel. Zij die het vliegtuig nemen, zullen geconfronteerd worden met de verschuiving van de congestie in de industrie naar de dienstensector, met name de luchtvaart. Door personeelsgebrek moet Lufthansa in juli en augustus zo’n 2.200 vluchten annuleren. Ryanair en British Airways bijten de tanden stuk op de looneisen van hun personeel dat in staking gaat. De baas van Easyjet, die eerder al ervaring had met verstoringen in de Londense hub, verwacht een moeilijk zomerseizoen, terwijl in de luchthavens van Parijs, Amsterdam en Frankfurt het aantal vertragingen niet meer bij te houden is. Voor zij die met de auto op reis gaan, zal het brandstofbudget aanzienlijk blijven. Zelfs in de hypothese dat China ter plaatse blijft trappelen en de wereldwijde economische groei op 0% zou stranden, zal volgens Goldman Sachs de olieprijs de komende kwartalen niet onder de 90 dollar zakken.

Het verschil in perceptie rond de inflatie tussen beleggers en consumenten is treffend. De verwachte inflatie op een jaar bij een burgerpanel dat werd bevraagd door de FED in New York kwam in mei uit op 6,6%, ruim boven het standpunt van de markten die ons gezien hun opstoten van euforie moeten aanzetten tot voorzichtigheid. Het gevoel dat de FED de prijsstijgingen stilaan onder controle krijgt, kan op korte termijn geruststellen. Maar we mogen het vel van de inflatie niet verkopen voordat ze bedwongen is. Jay Powell heeft al een paar welgemikte schoten gelost, maar het beest ligt nog niet op de grond.