Evgenia Molotova is Senior Investment Manager bij Pictet Asset Management. Haar ervaring in sectoren die doorgaans niet geassocieerd worden met impactbeleggen vormde de inspiratiebron voor Positive Change, een aandelenstrategie die een verschil maakt.

Wat wekte uw interesse in impactbeleggen op?

In het verleden leidde ik de dochteronderneming van een groot Amerikaans chemiebedrijf dat verf en inkt produceerde in een fabriek in het midden van Moskou. Ik zag uit de eerste hand de gevolgen van onze processen – de sneeuw buiten onze fabriek kreeg alle mogelijke kleuren, afhankelijk van het pigment dat we die dag produceerden. Werknemers die omgingen met giftige chemicaliën hadden hadden nauwelijks een ziekteverzekering en geen sociaal vangnet als er banen moesten worden geschrapt. Het Westen heeft veel vervuilende industriële productie verplaatst naar opkomende markten. Daarbij hebben ze eigenlijk de sociale en milieukwesties mee verhuisd, maar de problemen blijven bestaan.

Later stapte ik over naar een financiële carrière in de Londense City en investeerde ik in cyclische aandelen zoals olie, gas en energie. Ik zag de houding tegenover de zware industrie geleidelijk veranderen tijdens het gouden tijdperk van de technologie, toen de weging van de energiesector daalde van 10 procent van de MSCI World Index in 2011 naar 3,5 procent in 2021. Vandaag genereren energiebedrijven nog steeds goede cashflows en rendementen, maar niemand wil daarin investeren.

De transitie zal tijd vergen. We moeten blijven investeren in oude economische sectoren, maar op een verantwoorde manier. Ze zijn een essentieel onderdeel van de wereldeconomie en vaak de plaats waar we de meeste veranderingen moeten zien.

Welke lessen heeft dit geïnspireerd?

We moeten de hele waardeketen bekijken en zowel positieve als negatieve externe effecten in overweging nemen. Elektrische voertuigen hebben lithium, nikkel of kobalt nodig voor hun accu's en zelfs het meest energie-efficiënte nieuwe gebouw heeft cement en staal nodig. Je denkt misschien dat investeren in zonnepanelen goed is, maar er zijn veel kolen verbrand in China om ze te produceren.

Vanuit mijn ervaring heb ik het probleem holistisch bekeken. Ik wil niet alleen aandelen in schone energie en technologie kopen. Alleen beleggen in bedrijven die de transitie al hebben gemaakt of waarvan de activiteiten een positieve impact hebben, is een waardig doel, maar het lost niet het hele probleem op. We missen een kans om de achterblijvers aan te spreken, die echt moeten veranderen.

De industriële en materialensector worden buiten beschouwing gelaten vanwege hun negatieve externe effecten, maar ze zijn zeer belangrijk voor de maatschappij. Door in gesprek te gaan met het management van bedrijven, hebben we de kans om oplossingen te vinden die sociaal of milieubewust zijn en die ook gunstig zijn voor de winst. Wanneer bedrijven erin slagen om te transformeren, verbeteren de waarderingen.

Ik wil naar alle sectoren kijken door deze impactlens.

Zijn bedrijven klaar om te veranderen?

Bedrijven staan op alle fronten onder druk, vanwege consumenten, overheden en beleggers.

Het koopgedrag van consumenten is veranderd. Het is nu mainstream om geïnteresseerd te zijn in de recycleerbaarheid van een product of de verpakking ervan. Als moeder van een hyperactieve 7-jarige zie ik dat de volgende generatie daarin het voortouw neemt – mijn zoon is nu al strijdlustig over het composteren van voedselafval.

Ook overheden passen hun beleid en regelgeving aan. Het coronaherstelpakket van twee biljoen euro van de EU ging gepaard met groene voorwaarden, en overheden over de hele wereld, ook in opkomende markten, leggen bedrijven regels op om sociale veranderingen te stimuleren. Beleggers hechten zelf veel belang aan bedrijven die ESG-strategieën toepassen.

Dat alles betekent dat bedrijven luisteren wanneer we hen benaderen met onze ideeën over engagement. Het helpt wel om deel uit te maken van de Pictet Group die bekendstaat als een duurzame verantwoordelijke belegger.

Hoe werkt engagement?

Niet alle bedrijven kunnen veranderen. Een kolenmijn zal altijd een kolenmijn zijn, en zelfs in industrieën die kunnen veranderen, kunnen managementteams zelfgenoegzaam zijn en doen wat ze altijd al hebben gedaan. Maar, waar er potentieel is voor verbetering, staan de meeste managementteams open voor onze doelstellingen op het gebied van engagement en willen ze graag deel uitmaken van de verandering – vooral wanneer we laten zien dat het waarde creëert.

We hebben overlegd met een belangrijke Amerikaanse fabrikant van contactlenzen. Elk jaar worden 14 miljard wegwerpcontactlenzen doorgespoeld in de wasbak of het toilet, dus we onderzoeken samen met hen de mogelijkheid om biologisch afbreekbare lenzen te maken. We hebben de haalbaarheid ook met andere producenten van contactlenzen besproken, we denken dat consumenten dit willen en het zou waarde creëren voor het bedrijf.

Om van ons engagement een succes te maken, moeten de doelstellingen realistisch, wenselijk en voordelig zijn voor het bedrijf. We zijn geen vijandige activisten. Soms, naast onze engagementen, werken we met bedrijven ook aan hoe ze met kapitaalmarkten kunnen communiceren – Europese bedrijven lijken er beter in te zijn dan hun Amerikaanse tegenhangers. Met behulp van een verbeterde openbaarmaking door de bedrijven en zinvolle aanmoediging van toezichthouders kunnen we betrouwbaar aantonen dat impact goed werkt. Ik ben ervan overtuigd dat streven naar impact de norm zal zijn voor alle aandelenbeleggers over vijf jaar.

Welke onderwerpen boeien je het meest?

Het sociale aspect vind ik heel belangrijk. Toen ik opgroeide in Rusland, werkte mijn vader in de lucht- en ruimtevaart en defensie en we hadden het goed. Na de regimewijziging kwamen we niet meer rond. Ik zag hoe kwetsbaar veel mensen waren en dat er geen overheidssteun was.

Ik ben gepassioneerd door financiële inclusie. Vandaag heeft iedereen die een mobiele telefoon heeft, toegang tot financiering en sommige online banken richten zich specifiek op achtergestelde bevolkingsgroepen. Hun kostenbasis is zo laag dat ze daar winst mee kunnen maken, terwijl fysieke banken zulke hoge kosten hebben dat ze zich dit niet kunnen veroorloven. Veel hiervan is privé gebeurd en komt nu naar de publieke markten. Er is ook een enorm potentieel in verzekeringen: in China heeft bijvoorbeeld slechts 2 procent van de bevolking een particuliere ziektekostenverzekering.

Met de Positive Change-strategie willen we de impact democratiseren.